kabahin sa usa ka hitabo

sa imong paglantaw sa gawas sa bentana
diha sa akong pagliraw-liraw ko kanimo
dali ra kaayong masayran nga wala na didto
ang gugma. Sakit handumon apan mao man
gayod kana ang tinood. Gitipigan ko kini sa
kilid sa akong dughan. Wala na manghilabot
ang mga katarungan. Dili kini iya.

sa atong tagboanan hagkan ko ang ngabil nga
bugnaw. Hawiran ko ang kamot nga laylay. 
Hapohapon ko ang dughan nga walay sulod.

ingnon ko pa ba ikaw nga kon ako mohalok 
kanimo, mas maayo gayod unta nga ipiyong mo
usab ang imong mga mata?

gisulayan ko paghimamat balik ang akong kaugalingon sa atong panghitabo. Daghan pa
ako ug wala nailhan. Ang mga katuigan kaha
nagbudhi ba kanako?