bisan makausa

kanunay
niyang mabungat
nga kay kuno
nalitok man
sa ato
pa sunop
ang tarok

dili malitok
sa baba
ang wala diha
sa kasingkasing


apan kabahin nato
ang tanang
naa sa sulod sa
atong kasingkasing
bisan kanus-a
wala pa gayod
nato malitok bisan
makausa.

pakatok

giuhaw
ko nimo
gigutom ko
nimo

dili
kado.
dil-i
ko da.

mas ganahan
kos imong
talento sa
paghipos ug
mga sekreto.

bisag sa
kalayo
bisag sa kalayo
bisag
sa kalaay
wa na koy
kahadlok
sa atong mga
halok
sa atong mga
gisuksok
sa atong mga
gitusok
sa  mga
pakatok
imo kong
gipaitok

ana lang god

ang wala diha
mao ang gipangita
ang naa
wala ambata

unta ang lapis
maoy nahimong
bitin

unta ang pan maoy
nahimong bato
nga gikulinitan sa
imong mga tawo

ang di makamao
mao ang dato
ang mas nasayod
giutitod.

giatay

mitalidhay
sab ako sa mga nagpunsisok
sa mga nag-ung-ong
diri kanako

midalikyat ko sa unta
dili na angayang handumon
sa dili na angayang
hapiton

kanunay ang pulong nga
makalangan maoy 
ania nagbagutbot bahin kanako
nakatag-iya na nako

nga kon dili ko mosunod
sa iyang kabubut-on nagpunay
sab kinig ingon
sa pahimangno nga kwidaw
ako ra usab ang angayang
basolon

unsa ba gayod ang punto
de vista kabahin niining hitaboa?
naglaray ang mga ngipon
nagsulti sa tinood
gilaroy ang mga bukog gikapoy
sa unod
kabahin sa mga tinood
giuray ang mga garay ug ang
mga galay
sa imong mga pauraray

ag didto ko way ka di
ag way ka di ag didto ko
pahasubo pahalipay 
pahimangno pasumbingay
kabahin sa tanang giatay.

didto, dinhi, diin

gitisok nako
ang mga liso sa
labana
sa kilid sa dalan
diin ang tanan
nagsigig panglabay
lamang

dili na damhon ang
umaabot nga mga
katuigan diha sa
mga mamahimong
mahitabo

motubo ang mga 
gitisok
mamahimong kahoy
mamunga
moabot ang mga
bata nga
mokatkat
mamupo sa bunga
maglingkod sa
dagkong sanga
mangaon sa hinog
nga labana

padayon sa
pagpanglabay ang
tanan
sama sa mga katuigan
sama kanato
nga ugma damlag
wala na usab

ang mga gitisok
mangaunsa na kaha?
ang mga magpabilin
unsa kahay dangatan?

ang mga hinog nga
labana
nga mangahulog gikas
sa sanga
sa mga bata nga wala
diha
mangalata

kan-on sa hulmigas
magpabilin ang mga
liso nga mauga
motubo pag-usab
aron maon mosugilon
sa mga moabot
kon unsa ang gidangatan
sa  mga nagpabilin
dinhin dapita diin
wala na usab kita

mantra mentras wala pa ka

sulod sa lawak
kanang ikaw lang
atua ang imong adlaw
ang imong bulan ang
imong mga bitoon
nga nanagpwesto
sa imong kisame
sa imong bentana
sulod sa lawak
kadtong ikaw lang
atua ang adlaw ang
bulan ang mga bitoon
nag-atong kanimo
kadtong ikaw lang.

ang traydor

dili ang dugo ang
nagpaka-igsoon kanato

ang imong pag-anhi
pagduyog sa akong kasubo
diha sa pakigsalo sa
kalipay
diha sa pagdaob sa lukay
diha sa tanang hikay

ikaw nga ania kanako
mao ang akong igsoon
ikaw nga wala dinhi
mao ang traydor

gikabig

wala maghimpos
ang pagpalayo sa dapog

humot kaayo ang
aso sa sinugbang baboy

mikabig kanako 
pagbalik diha nimo

bilib ko nimo bay

nahingangha kos
imong kabalaan
sa dihang sa tunga
sa agianan
gihunong mo ang
sakyanan aron lang
dili maligsan
ang iring nga laagan

bisan pag nasayod ka
nga kini
adunay kinabuhi nga
siyam

bisag usa
kinahanglang
dili masayang

sama kaninyo

sama kanimo
papa, ilimod ko ang
tinood,

nabuhi kita sa
dugay nga panahon
sa pag-amuma sa
mga bakakon

sa mga kanunayng
nagpakaaron-ingnon
nga lahi kita
nga kita mas nasayod
kon unsa ang
angayan nga buhaton

sama kanimo Pa,
bahalag ang akong dila
unya mao na lamang ang
walay libod
dili ko gayod itugyan
ang matood

gidala ni mama ang
kamatooran sa iyang
lubnganan
wala kini niya gibungat
sa baba sa 
kamatayon

sama ninyong duha
sa kataposang ginhawa
isulti ko lang gihapon
ang gusto nilang
madungog
aron sila mabuhi nga
dungganon
ug sa hangtodhangtod
malipayon

mga kasikas sa mga nangagi

niadtong panahona
naglinya ang mga punoan
sa akasya
sa maong dalan matag kilid

mingaw ang maong dalan
walay bisag usa ka dahon nga
nahulog
walay kasikas ang hangin
walay nagpaingon
walay miabot

naglingkod ako sa hagdanan
lantaw sa agianan paingon sa
karaang simbahan
didtong balaya

ang mga kasikas sa mga nangagi
tingog sa bildong nabuak nagkatag sa
salog
syagit sa takbas sa hait nga sundang
nga miluba sa pultahan

nganong ako pa ang imong gihigugma

kaadlawon
intawon samtang
nahikatulog ka ug
balik
human sa imong
mga pangadye

gilantaw ko ikaw
sa tumang kalooy
nganong ako pa
ang imong gihigugma

milingkod ko
sa kilid sa hagdanan
naghinuktok
atubangan sa masulub-on
nga dalan

sa usa ka baso nga tuba ug daghang kukabildo

dili ko mangutana
wa na ko mangutana

pagkahuman sa
tanan
bugtian ko kini sa
pagpakahilom

unta bugtian mo usab
ang akong gibugti
kabahin niini diha sa
pagpakahilom lamang

tam-is ang kahilom
molungtad kini kon
imong bugtian

kon buwak man ug
awit ang ilang ipadala
kanato sa atong lubnganan
bugtian ta kini sa
atong kahilom lamang

mamati kita sa ilang
pag-iyak nga wala nato
kinahanglana
molingiw kita
dili na mobalik sa atong
kasakit
sa ilang mga kapakyasan
sa ilang kakulangon

dinhing dapita
wala ang kasingkasing
taphaw ang mga
pagbati
gaan sama sa uhot
lutaw sama sa patay
nga dahon

sa usa ka baso nga
tuba
ug sa daghang
kukabildo
gihulma nila ang
ilang kalibotan
ang adlaw mao
ang galibotlibot
dinhi

kabahin sa usa ka paghimamat

karon kita na lang
duha dinhi

wala na ang mga iring
nga nagtikawtikaw sa
tungang gabii

ingon ka langas ang
mga ulagan
mga walay batasan

ang mga bitoon hilom
ang langit lapad
ang bulan sakayan sa
dagat nga mga panganod

mas nindot ang abli nga
mga bentana
ning atong kagabhion diin
kita na lang dinhi
ang nahibilin tungod kay
sila wala na 

wala ang kakulba
kon unsa ang sunod nga moabot
sa atong duha ka kamot
nga naghinawiray

sa makausa pa
hagkan ko ikaw sa nahikalimtang
panamilit

ah, dili lisod ang pagdawat
sa usa ka kamatayon nga
hagbay rang gaung-ong
diha sa abli na nga daang
pultahan

unta magmalipayon ka
unta dili mo hilakan
ang mga kasamtangan
unta wala na ang kalangan
sa gipaabot

mga tigmo sa atong kaugalingon
nga kita lang
ang nahibalo sa saktong tubag

gibalikan ko ang nahitabo sa
lawak diin ang tigulang nga panday
misulay pag-ayo sa guba nga
kandado

bisan asa, bisan kanus-a
nihit lang gihapon ang
hingpit nga paghikalimot

salamat sa tanan, salamat,
igo na kadtong atong paghimamat

ang samin sa kaugalingon

miabot na ang
adlaw sa pagpaila

dugay na kining
gatago sulod sa imong
kasingkasing

hagbay ra kining nag-ung-ong
gipangita ang lutsanan
paingon sa himaya

kasakit ang iyang ngalan
taas ang iyang barog
kulongon ang iyang buhok
lalom ang iyang mga mata
kubalan ang mga kamot
gasangkiang ang mga tiil
siak ang ngabil

gitutukan mo siya sa tumang
kalooy
ug mibalos siya sa usa ka
pahiyom
giyubit ang iyang ngalan

unya ang tingog mao
gayod ikaw....

ang buta nga kabayo

makaulaw
usahay
kanang mohangyo
ta nga
palihog daw kog
basa nako
nga mora bag
kaniadto
wala ka matudloi
sa imong
mama
kon unsaon pagbasa
ang usa
ka hitabo
sa usa ka panahon
sa usa ka
pagbati

usahay
masabtan ko ang
maong hangyo

mas but-an
baya ang buta
nga kabayo
subay sa
samok nga dalan
walay
bisag gamayng
kahadlok

ning adlaw sa kalipay

yaya ang 
gakanta
paspas ra
kaayo ang
gakuskos
sa gitara

gitagay
na ang tuba
sugod na
ang yarok
sa kalipay

nagkadaghan
ang hisgotanan
namula na
ang agtang
nagkayuring
na ang mga
apapangig

dunay 
tulibagbag
mas daghan
pod gani
ang yabag

apan ning
adlaw sa
atong kalipay
kinsa pa bay
ganahan
mamantay?

tambag sa usa ka inahan sa iyang anak nga babaye nga bag-o pa lang nahibalo nga ang iyang bana dunay kulukadidang

aysus anak
ayaw na pag-iyak-iyak
diha
nabag-ohan ka lang
kabahin nianing mga
butanga

mao kini ang kasagaran
ang naandan
ug busa samtang sayo
dawata
sa imong duha ka mga
bukton
sa walay pagbangutan
ang kasamtangan

pinangga ko kamong
akong mga anak
karon sayran ko na ikaw
sa tinood nga hinungdan
nganong
sa sitenta ka tuig
naantos ko usab ang 
imong amahan

bahala na ug walay tinagdanay

kumusta ka na?
dugay na nga wala kita
magkita

karon nakahinumdom 
ako kanimo
sa kaadlawon
diin wala pa nako
abrihi ang bentana
sa akong balay

bugnaw pa kaayo ang
hangin
hadlok ako nga basin
ako kabuhion

kumusta ka na kaha?
wala na ako nakadungog
bahin kanimo
walay balita gikan sa imong
lugar

sa kataposang panagkita nato
didto sa bukid
namatikdan nato ang itom
nga alibangbang
apan wala kita nagpakabana
niini
gani nagsulti ka man
(isip komedya lang kaha?)
nga kon adunay mamatay
kanato
sa bisan unsang hinungdan
unta wala na lang
paramdamay

ingon ka
usa lamang kini ka panaw
pauli gihapon kitang tanan
sa tinood tang panimalay
usa lang
didto na lang ta magkita
pag-usab
bahala na ug walay
tinagdanay.

walay natinood

ang bouquet of 
white roses
nga imong nasalo
gikan sa kinasal
anaa
nalimtan mo sa
lamesa
humag kaon ug
pangatawa

ang nahimaya mao
na man hinoon ang
janitress nga
nakapunit niini

mihalok niini
migakos
dayog piyong sa 
iyang mga
mata
hangop sa iyang
mga damgo
nga sama sab sa 
imoha
walay bisag usa
nga natinood

ang mga peke

ganahan
ko dinhi
mamati sa 
awit sa
kinhason

ang tikarol
miabot
dayon pog 
lupad
palayo kanako

daghan kog
makat-unan dinhi
sama sa 
pailob sa mga
balas

sama sa pagkagawasnon
sa hangin
sa palasayaw nga
dahon sa lubi

sama sa tingog sa
napulak nga hinog
nga mangga

wala kaayo koy
bantayanan dinhi
kon unsa ang gisulti
kon unsa ang nakit-an

busa nagpabilin ko
dinhing dapita
kaysa motambong kos
imong salo-salo
nga gilibotan sa 
pekeng mga tawo.

piang

kon imo man ugaling
siyang gihigugma
palihog ayaw isulti ang
tinood nga makapasakit
kaniya
ipagtibabaw ang mga
bakak
nga makalipay kaniya
itago mo ang tinood 

kay siya mismo nga
nga nagmahal usab kanimo
bisan pag nahibalo na niini
magpakaaron ingnon usab
nga wala masayod

malipayong panimuyo
gugmang lig-on 
bakekaw, piang,
apan kusog modagan

kon dili ka bastos, palihog ayaw basaha

gikan sa baybay
nagubot ang akong buhok
kusog ang hangin
wala pa ako'y pamahaw

adunay itom nga kotse
sa kilid sa balay
ah, kamo diay

babayeng tambok nga
kulungon ug buhok
lalaking niwang nga itomon
apan gwapohon

birada sa problema
nakauyab ang bana ug lain
nabisto sa asawa
gisulong ang kabit
gilayog, bun-og, samdan

naglantaw ang bana
walay nahimo
sa sulod sa iyang dughan
nagkatawa nga siya
giilogan

"walay pulos ang 
among napundar!
gipalayas na nako
apan mibalik pa 
gayod!"

"ang bana, bana,
pasayloa!"

"dili ko kapasaylo
sakit ang akong dughan
patyon nako silang
tanan!"

sa akong kalagot
akong giingnan
matag tulo sa usa
ka adlaw, 
kamo mag-eyot!!"

tanduay

tanduay
kanang ikaw 

kanang ikaw 
gyod

ipabati nila
ipaila nila ang
imong 
pagkaikaw

kiwa usahay
kini pamation

mora bag
duna nasayod
kon kinsa gayod
ikaw

o ako, o kinsa
ba kita

ang kalayo
magpakalayo

ang bato 
magpakabato

way ayo...

ang tipik sa pagka Dios

dili malimtan
ang usa ka pagbiay-biay

apan ang iyang kagamay
wala nako gipisat sa akong
kumagko

makahugaw sa kamot
ang garapata
mamansahan sa dugo
ang akong 
kuko

busa gibalewala nako ang
garapal

pagkagabii gihunahuna nako
ang akong kaugalingon

kon giunsa ko kaha nganong
nagpabilin ako sa usa
ka pagpailob

gipatong nako ang akong
palad sa akong agtang

gibati pod baya nako ang
tipik sa akong pagka-dyos.

conspiracy

morag arrow
to the bow
ang ilang panaghibalag
didtos
pantalan 
nagpaabot sila 
sa paghimo
sa hagbay ra nilang
natilawan

morag bala diha sa pusil

namasilong sila
sa kangitngit
sa ilang kagabhion
diin nahimong
dayag ang ilang mga
kalag
maayong pagkahaum
morag
bala diha sa pusil.

usa ka domingo sa buntag

gikinahanglan mo ang
hapos aron mo matagkos
ang kote
malabay kini 
dayon motindog ug motuyok

pangitaa ang laing mong
gikinahanglan
aron kini motindog
motuyok sa hangtod
ug dili mapuklid.

daghang salamat

nagkaon akong nag-inosara
silong sa dakong punoan sa 
karaan nga mangga sa atong
eskwelahan kaniadto

gipatawag ni nanay sa maestra
nganong wala masulsi ang pondeyo
sa akong karsones
nganong buslot ang akong ilok
nganong walay plantsa ang akong
puti nga uniporme

wala ako motingog kabahin 
niining tanan
mas giganahan ako sa akong
pagpakahilom

si tatay nalingaw sa iyang tuba
matag hapon
sahay apil pa ang matag buntag
ang kabaw ako ang makatugway
ang kabayo walay gisabsab
ang mga kahoy nga isugnod
nabasa sa ulan 
ang mga habol walay laba
nga sama sa ponda sa ugnan
giagit-it sa kalago

abi kog kadtong tanan normal
lamang sa panimuyo
abi ko ug ang kapobrehon dili
na ikapangutana
abi ko ug ang kasakit usa ka
ulan ug init lamang 
sa matag usob sa panahon
abi ko ug ang lapok hinatag 
lamang kini sa kinaiyahan

samtang nagkadako ako
nagkadaghan ang mga pangutana
nga wala nila tubaga
ang akong mga kahiubos maoy
mitubag niini
ang akong kalisod nga naagihan
mao ang akong tinood nga
magtutudlo

natun-an ko ang paghimo sa akong
mga pangutana ug paghimo usab
sa akong mga tubag
natun-an ko ang mga dula diin
usa lang ang magdudula
nahupong ako sa kaanyag sa kahilom
giganahan ako sa tinipigan kong 
lugar diin walay bisag usa nga
makaadto, bisan gani si nanay ug si
tatay, bisan gani ang akong mga igsoon,


kining lugara hangtod karon
mao lang gihapon ang luna sa akong
kaugalingon
dili mo makita ang pultahan
wala kini gani anino
sama kaninyo
ang iyang pinulungan ako lamang
ang makasabot
ang iyang kalipay ako ug ako lang
gayod lamang

daghang salamat.

ispedno

sa makausa pa
moingon ako nga
sakta ka Jean
kasagaran ang impyerno
mao diay ang
laing tawo

dili kini lugar
dili kini kalayo
kining ilang gitawag
nga ispedno.

kuyugi siya ayaw biyai

kon makigkumpetensya
ka sa mga anghel
lupigon ka gayod
kay wala kay mga pako

kon diha sa mga santos
wala ka gayoy pulos
ayaw kasilagi ang imong
kaugalingon
labani kini sa iyang sala
nga nahimo
kay wala nay lain nga
makasabot kaniya kondili
ikaw ug ikaw lang gayod
lamang

kaloy-a ang imong kaugalingon
kuyugi kini
ayaw biyai kay ikaw ang iyang
balay, ang hagdanan ug
bentana
hilom diha kaniya
pangitaa ang nawala nga
pahiyom

maningil kaha si jose ug kinabuhi?

nagpalaban si Jose
sa bungtod
human nasayran
niya ang pagburos
sa iyang kanakusgan
nga anak nga 
babaye

nga walay mangasawa

gilantaw ni jose ang lungsod
sa ubos nga morag mga
baraha nga nagtindog
atubang sa dagat

sugal ang kinabuhi
pusta ang kinabuhi
ang mapildi mobayad

maningil kaha si jose
ug kinabuhi?

tanghaga sa kaalam

wala kaayo nako
tagai ug bili ang mga
panghitabo

gisaaran ko man god
ang akong kaugalingon
nga dili na ako
madutlan, nga ako usa na
ka bato
sa dalan

naagian ko na ang tubig
nasayod na ako kon unsaon
ang pagpanaw
sa bisan asa ug sa bisan
kanus-a

nabatian ko na ang panganod
ang pagkahulog sa ulan
ngadto sa uga nga lungsod

nakauban ko sila sa kalipay
gibiyaan ko ang kasub-anan
naglutaw ako isip kahoy nga
patay
kuyog sa sulog sa suba nga
lubog

wala ko nganli ang mga pangpang
wala ko ilha ang kadaplinan
maglutaw ako sa akong mga pulong
nga unta dili mo na masabtan

kay abi ninyo, miabot ang tanghaga
sa kaalam
kini kini, kana kana, kadto kadto
unya ang tanan diay puros dili mao.

inig salop sa akong adlaw

kinsa ba
ang giganahan
sa mga buwak
nga bato?

sa mga panganod
nga kahoy?

sa mga bitoon nga
mga aninipot?

sa langit nga 
kagingking?

kinsa ba ang ganahan
nga magyaka
sa mga adlaw?

kinsa ba ang ania
mikuyog kanako?

ayaw iyaki ang akong
kapildihan
ayaw ipatik sa tubig
ang akong
pagkamalinawon

halad ang kamatayon
altar ang nasud
dugo sa dughan ang
ilimnon
inig salop sa
akong adlaw.

paghikalimot

dalhon mo ang
tinagoan sa lubnganan
ayaw pasakiti ang
tagtungod

gitago na ang tabas
nga unod
ang bali nga bukog
sulod sa kahoy

sakto na nga giiyakan
kini sa wala masayod
sakto na nga ang kahilom
sa buwak
magadayandayan niini

dili makaguol ang
wala mo masayri
ang tanan mikaway
na sa ilang mga kamot
alang sa padayon na
nga paghikalimot

ang gugma didto sa bongbong niadtong balaya

ang bongbong
niadtong balaya
mitabang sa
gugmang kinawat
kawat

napag-id siya didto
samtang gipiyong ang
iyang mga mata
sa una niyang halok
gikan nimo

namula ang tanan
ang aping
ang ngabil
ang napuno nga
kasingkasing
sa gugmang wala
nay kasudlan

ang gahi nga katreng kahoy

nadamgohan mo na
usab ang kahoy ng katre
nga gahi kaayo sa imong
likod sa pipila na ka 
kagabhion

nalipay ka sa imong
nadumduman

ang kasingkasing makamaong
mobalik sa imong 
gikalimtan

nabati mo ang awit ni
nanay
samtang ikaw nagsugod
na ug kamang
didto sa gahi nga katreng
kahoy
nagpahiyom samtang
naningkamot nga
makatindog sa kaugalingong
mga tiil

ang pagkahinog sa mga pako sa pispis

ah, nagpuyo kita
sa usa ka balay
daplin sa baybayon

mihanggab kita sa
lab-as nga hangin

managhigala na lang
kita, sugod sa panaghigala
balik sa panaghigala

ug nganong gikasakit 
mo man kini?

kon mipahawa na ang
gugma sa salag sa
kaminyoon dili ba mahimo
nga ang mga tipaka sa
panaghigala magpabilin
gihapon?

ang mga pispis nangahimo
nga nga langgam
ang kahidlaw sa ilang
mga pako
aron subayon ang
agianan sa hangin
ang kalipay sa panganod
ang ganghaan sa langit
palihug ayaw supaka.

ang kalipay sa kaugalingon dili mangambat sa kasakit sa uban

gikalipay ug dako sa kalipay
ang iyang gibating kalipay, hawid
sa iyang kaugalingong kamot,
halok sa kaugalingong ngabil,
bunok nga gugma sa kaugalingong
dughan hangtod na sa tiilan...samtang
ang gihigugma milingiw dayog piyong
sa mata,naghilak, gibasol ang 
kalibotan nga naghimugso kaniya.

apan ang kalipay bisan pa niini
magsadya sa iyang kaugalingong
kalipay, dili na mangambat sa milingiw,
dili na gani mabugnawan sa luha nga
gibati usab sa iyang aping, migakos lang
kini ug hugot, dayon usab ug piyong sa
iyang mga mata, mibungat nga nakita
niya ang nawong sa diyos nga atua na
siya sa langit, mikayab mikiay.

kon migakos ka lang unta sama kanako

wala ako mag-inosara
bisan wala ka migakos kanako
ako ang mogakos kanimo

ikaw lang ang nag-inosara
diha sa kamingaw sa usa ka
bakak

ikaw lang ang nagmingaw
bisag gigakos ko ikaw

kon migakos ka lang unta
usab nako
nan ang bulan bisag nawala
didto sa dagat
unta usab nagmalipayon

nan ang adlaw nga misalop
aron motipon sa kangitngit
wala unta ang pagbasol

talagsaong kalipay

Sa dihang giawat-awat
sa iyang anak nga babaye
ang iyang kasuko
nahikatawa kini sa hilom
kay nakita niya ang iyang
kaniadto sa iyang mga 
panghiwi
ngadto sa iyang inahan
nga mibunlot kaniya gikan
sa suba nga iyang gisaloman
nga mibasa sa iyang buhok
sa usa ka lubog kaayo nga
tubig nga gidala sa
dako kaayong baha gikan
sa kabukiran

ang mga nangagi usahay
morag gagmayng bata nga
makapaulit kanato apan
makahatag usab sa talagsaong
kalipay

DIDTO KANHI GIKAN DINHI

nabiyaan na nako

ang dapit natong duha

didto kita kaniadto

naglumbay naglukot

sa dahon sa lumboy

nagpaaso lahos

sa mga panganod

gibalikan ko kini

gahapon ug gitay-an na

ang mga labat nga alambre

mituyhakaw ug labong na

ang mga sagbot lakip

sa mga cogon mga amorseko

ug ang mga balili

nangambak na sa pikas

nga bahin samtang daghang

mga idlas nga manatad

ang nagsalag sa punoan sa lumboy

nakita ko ang mga itlog

duna nay napusa unya

ang mga pispis wala na didto

mahimong nakalupad

na kini sa ilang tagsa

tagsa ka mga adtoanan

nga wala ko’y kasayoran

suginlan ko ikaw

kabahin lang sa mga salag

ug dili tungod

sa laing pang hinungdan

maghilom na lang unta ko

aron ingnong wala maghandom

sa mga balikanan

LINABAY

nagkutkot ko og dakong buho

alang sa akong mga basura hangtod kini

malata ug malakip na sa gitabon nga yuta

diin nitubo pag-usab ang mga salibutbot

ug nag-agni pod sa wala pa makalimot

ug walay kutas nga nagmahal nako

sa pagtanom og mga rosas