ambak sa pangpang didto sa kamatayon lahos sa kinabuhing dayon

kon bukhon ko ang akong mga mata
mas tinood man ugaling
apan mas lahi 

lahi gayod ang makita sa bukhad nga mga mata
kay dinhi buta ang kasingkasing

inig piyong ang mga mata sa kasingkasing
mobuka
diha diha dayon makita ko ang mas tinood 
ang gugma nga wala nay lawas
ang gugma nga wala nay mga kamot 
wala nay mga mata

nahisama na lamang kini sa yamog nga nawala
sa dahon sa kamansiles
nahisama na lamang kini sa gabon nga nawala sa
kilid sa bungtod

sa dihang gipiyong ko ang akong mga mata
nahibalag ko man kaha ang kangitngit apan didto
atua ang tinood nga kahayag

ang mga mata sa kasingkasing daghan
likod, atubangan, matag kilid
ug dinha nakita mo ang tinood nga gugma
tabok sa utlanan sa sayop og sakto
ambak sa pangpang didto sa kamatayon lahos
sa kinabuhing dayon

mas

mas maanyag ang wala makita
mas lamdag ang tanan diha sa pagpiyong
mas nindot ang kangitngit
mas lami ang bation diha sa gitago
mas nanam ka kon ako nagpiyong
sa sulod sa lawak sa kasingkasing
ikaw gugma, mas tinood.

salamat sa lamat

salamat sa mga butang
nga kita lang duha ang nasayod
sa mga pagbati nga kita lang
ang nag-amping
sa mga kalipay nga kita ray
nagsalo
sa kainit nga kita ray nahibalo
sa kalami nga wala na kita 
nakapanangpit
salamat sa imong paghawid
samtang ako naglupad 
nawala sa langit
salamat sa imong pagsanong sa
akong kamingaw
salamat sa imong pagpiyong sa
akong mga halok
salamat sa tanan hangtod sa pagbiya
mo kanako
salamat sa tanan
ania ako
naghambin ning pagtoo
nakasabot nga dili na ako
maghandom
diha sa lain mong pag-abot
salamat sa lamat
amping kanunay
sa mga panuway.

sa ikaduhang pagbisita sa eden

SA ikaduhang bisita nako
sa eden
wala na kaayo nako mabati
ang akong
pagka-Adan

lahi na sab si Eba 
wala na sad ang gikahadlokang
mansanas

mas lahi na karon nga wala na
ang bitin
labi na nga sa wala na kini
daghan man gihapong bitin ang
nagpuyo ning dapita

gani wala na kanila ang pagtintal
wala na sab ang pangilad
kay sa hilom 
motukob kini labaw pa sa sawa

mas gikahadlokan baya ang
mga dili motingog
ang naglutok 
ang walay busganan
ang mga nindot.

alang kang fr. M.

karon gibalita niya
kanamo ang kamatayon sa
usa ka pari

setentay nuybe na siya
namatay sa sulod sa iyang
lawak
namatyagan buntag na kay
wala mitungha sa ilang
pamahaw

mangadto daw ming tanan
sa haya
isip pasidungog sa kataposang
pamalandong
bahin sa iyang mga gibuhat niya
kanamo
kaniadto

miingon si alan 
kutob ra siya sa haya
dili siya mokuyog sa
lubong

daghan ang misaad
apan sayod ko nga sama
sa tanan
walay motuman niini.

alang kanimo ni

nindot lantawon ang mga
naglinya nga mga sunflowers sa
umahan 
haploy sa akong kasingkasing
ang maong kaanyag

ang imong kaanyag labaw pa
gihapon sa liboan ka mga 
sunflowers nga
gihagkan og gihapwag sa adlaw.

ang tagdumala

morag nagdula siya
sa metsa sa mahjong
gakabuang intawon
ug plastada
aron mosibo sa iyang
panghunahuna.

si jeff

durong sayaw si
jeff gabii

mas kiay pa kini
sa mga babaye

givideohan ni Fritz
wala daw pananghid

gipost sa fb
nakasaway ang mga 
paryente
sa u.s. of a

"naunsa ka jeff?
nabayot ka?'

nahiubos siya
apan mitubag

"kon tinood unsa man
pod ang inyong labot?"

si miss x

nalup-og ang 
babaye

nga taas ug buhok
puti ang pamanit 
maanyag

hubog kini sa 
serbesa

nga gipun-an pa
gayod ug
fundador

naughan sa gugma
gisi ang dughan

ang mga sayop

gipasagdan ko ang
sayop nga mahinog

ang mga sayop nga
malata

mabaho, mauga, hangtod
kini malaya

ug suma sa panahon
inig labay niini

nangawala na ang tanan
ang nagpabilin lamang

mao ang naghambin
niini
human pagbasa

nakit-an ang mga sayop
apan wala na ambata

nagdali usab kining
manirado sa mga
dahon sa maong nahisulat

kay aduna na kini lakaw
unya anaa na ang nagpaabot.

ang sala ug ang kalipay

abi mo ang pagwala mo sa sala
kon unsa man ugaling nakawala usab
kini sa samang kalipay nga imong
gipangita sama sa tsinelas sa dihang
wala na kini sa imong mga tiil.

karon hinumduman mo kadtong nagpunay
kang pupo ug tam-os sa kahinog sa mangga
sa imong mga sala
dayon imong gilabay ang nahupsan mos
katam-is didto sa sapa

ambot ba, kon imong pagakwentahon ang
panahon, sa dihang wala na ang sala
wala naman usab ang kalipay hangtod sa
gipahait mo ang imong pinuti nga giluba mo
sa alugnan, sa dihang napalid ang mga doldol
sa gawas sa bentana nga naglutawlutaw
sa hangin hugpong kapuno sa wanang
gibati mo man hinoon ang tumang kalipay.
paghilum diha, maoy imong ingon sa imong
hunahuna nga nahisama sa imong amigo
nga karon miagbay kanimo sa saad nga
magkuyog kamo paingon sa suba sa
kahaponon aron maligo didto ug usob
unya paabton kini sa dugay hangtod sa
imong kaadlawon.

ang akong kalipay wala ko gipiyal kanimo

ang akong kalipay
wala nako kini gipiyal sa
imong mga kamot

sa kanunay ako kining
gihipos sa lawak sa akong
kasingkasing

ang yawe niini 
aron maablihan ang maong
lawak
aron didto ako matulog
ania gihapon sa akong
hunahuna

lisod tun-an ang pagpakpak
sa akong kaugalingon
gamit lamang ang usa ka kamot
apan ako na kining
nabati
ako na kining naamgohan
ako na kining
nabuhat.

halad sa akong konsyensa

sayon ra kaayong gilitok nimo
nga ako napalit 
nga akong gibaligya ang akong
kaugalingon 
ang akong kalag
nga ang akong nawong baga
ug kublan

ako nga nga nakabasa niini
magpakahilom lamang

katungod mo ang magduda
katungod mo nga mangagpas
katungod mo ang pagdaot
tungod ka tawo ka man lamang

katungod mo ang pagputol sa
sanga
ang pagputol sa bulak aron
kini mamatay sa imong pagpalami
diha sa pagsimhot ug
paglantaw 

mao kana ang sagad buhaton sa
tawo unya nakasabot gayod ako
niini kay ikaw ug ako tawo man
lagi lamang

nagpakahilom lamang ako

ako ang miambak sa sagad nga 
panglantaw
ako ang mohukom human ko ikaw
madungog
human ko makita ang imong gipakita
kanako

sabta usab nga wala na ako mitoo kanimo
nga ako wala nay gitohoan ning kalibotan
kondi ako na lamang

ugma mosuroy na usab ako sa kabukiran
sa ilalom sa adlaw makigharong ako sa iyang kahayag
sa kilid sa mga bungtod hawiran ko ang mga kamot
sa kakahoyan
sa akong dalan hapohapon ko na usab ang
bugnaw nga tiilan sa kalibotan

sud sa akong kasingkasing anaa ang awit
sa tumang kalinaw.