kasubo

 gidawat ko na ang pamaagi sa pagsubo

nga maayong pagkahan-ay pinaagi sa pulong

nga malumo sa giagian sa nindot nga balak.

gibasa ko ikaw Catullus, nagsubo sa hinanaling

kamatayon sa imong igsoon diin gihalad mo ang

imong mga luha pinaagi sa pulong nga maayong

pagkahan-ay sama sa banig nga buli nga gihapsay

sa katulugon.

makamao akong magsubo sa dihang gisuginlan

ako sa usa ka kamatayon sa akong gimahal nga

atua sa layong dapit pito pa ka lawod gikan kanako

ang iyang ngalan dili ko masugid kanimo sa kahadlok

nga dili mo masabtan kon unsa gayod ang tinood nga

kaguol ug ang tinood nga paghigugma.

gihapuhap ko ang mga pulong sa kasubo sama sa

paghapuhap ko sa iyang buhok, sama sa paghimo kog

mapa sa iyang hubo nga lawas, arong matultulan ko

ang agianan paingon sa kalipay.

makamao akong magsubo, apan dili na ako makamaong

mohan-ay sa pulong aron lamang motoo ka kanako nga ako

usa ka tawong nagmalipayon, walay gitago nga kahigwaos

nga inig human sa kilat ug dalugdog mamahimong mga ligbos

sa kilid sa kasagingan, diin ang mga bata nga walay buot 

mag-ilog kon kinsay makaangkon.