A BIRD ONE MORNING IN RUMBLE TIMES
Akong gihagoan og pangita ang sungo
I strained to find the beak
nga gigikanan
from which flowed
sa tono nga miligo
the tune showering
sa palibot og kalipay.
the atmosphere with delight.
I circled the trunks
Akong gituyukan ang punuang
nga dili dako pa sa akong lawas.
no bigger than my body.
Ang akong mga mata misaka
My eyes climbed up
sa mga sanga,
the branches,
naningkamot nga mowiwi
tried to draw open
sa kurtina sa mga dahong
the curtain of leaves
nagpaanindot sa mga kahoy.
adorning the trees.
Pero ang kahon sa musikang
But the music box,
buhi, nagkanta og maayong adlaw,
living, singing good day,
maayong buntag,
good morning,
naputos sa halawom nga kalunhaw
ensconced in deep greenness
layo sa pana
safe from the arrow
sa akong mga mata.
of my eyes.
Hangtod nga ang sungo misira
Until the beak closed
ug milakaw ako,
and I walked away,
nangindahay sa kaugalingon,
promising to myself,
nga sa sunod, ayamon
next time, I shall hunt
ko ikaw pag-usab, pusilon nga buhi
you again, shoot you live
sa akong mga mata
with my eyes
ug embalsamahon
and embalm you
sa usa ka balak.
in a poem.
EL CUEZON
Commonwealth, Diliman, Quezon City
No comments :
Post a Comment
Lami ba?