wala,

ang pagsulat kabahin
niani
usa lamang ka 
diversion, nga sa ato
pa dili gayod tinuyoan,
nga nasulat lang
tungod kay nasumhan kos
akong ganahang
buhaton, (sumo ba ang
gana? wa kaha ko
maturning  sa kadaghan
sa wala pa 
mabuhat?)

nakigharong lang ako
sa akong kaugalingon
aber kon asa gayod
kutob ang kurog o ang
kutob ang kutod, busa ania
mitipas kadyot human sa
pagdugay didto sa

bread and butter thing
sa real makoy, 
kadtong giingon mo nga
boring kaayo basahon 
dili parehos medical books
nga complete and
illustrations, 

kaysa kabahin aning mga
balaod nga black and white lang
sa baga nga 
volumes for reading
labi na ang mga cases
nga walay kahumanan

sa pagsulat nako ini
wala koy tumong gawas lamang
sa pagpatay sa oras
sa dili pa ko matulog oran oran

o kaha ba,
pagpatay sa akong kaugalingon
sama sa kasagaran nakong
ginabuhat samtang nagbasa
sa mga libro

ug mga libretta kabahin sa
mga orasyon
sa mga tulumanon sa usa
ka sulugoon sa simbahan
sa diyos ug sa mga santos...

asa ko padulong? ah dinhi,
niini, unya pag-abot sa dead end,
moingon ko nimo,

wala lang god.
wala lang ba.
wala, wala. wala.

wala koy tumong
gipatay ko lang ang
panahon.
walay koy tuyo.
nakighinabi lang
samtang ang mga
oras naglatos kanako
halayo sa
hapwag sa katulugon.