ang gihandom mo nga gubat, ang nahitabo human sa wa nimo maantos nga kunuhay pagdaog-daog

ang mga nahibilin
dili na mag-iyahay sa
paglubong sa mga
patay
inigkahuman sa 
matang sa gubat 
karon

ang mga nahibilin
naghambin sa dakong
kahinugon
nganong wala pa 
sila maapil

dili mainom ang tubig
init ang dagat
maaninag pa man
gani ang
panumduman
sa mga nakitang 
mga ugat
sa kamot
ug sa mga bukog
sa tanang
mga lawas

kadtong misupak
sa sugo nga dili molantaw
sa dakong ulbo
sa kahayag
ug sa pagtabon sa ilang
mga dunggan
aron dili madungog
ang nahisama sa dugdog
ug kilat
anaa
puros na mga buta
nga nangita kon asa ang
ikog sa maong elepante
kon asa na kaha ang
ilong, ang mata
ang taas nga ngipon
ang ikog nga naalaan
usab nga usa lamang
ka ilong

wala na ang mga
kahoy
ang mga sagbot
ang mga isda ang
mga kalanggaman

tungod kini lamang
sa kahabog sa garbo
sa kahalab sa usa ug
sa pagkawalay pasensya
sa usa

kon nasayod ka lamang
sa ilang giawayan
mabuang ka: kugmo lamang.

ang kaasgad
dili lami sama sa nahanaw
nga dagat.