nabasa

gitago nato kining
gamayng panghitabo

makamao ka usab
mohipos sa akong opos

human kog panigarilyo
sa sulod sa kwarto

migawas ko nanibsib
sa bugnaw nga hangin

misunod ka mipasilong
sa akong anino

nabasa tang duha
sa wa pa miulan nga langit.

lama

gabii, gawas sa balay,
sa may hardin, bugnaw,
gilantaw ko ang gugma
diha sa panganod, diha sa
bulan,
nakita ko kini,
lahi na ang iyang nawong
masulub-on,
nadungog ko kini,
nagbakho,

gipiyong ko ang akong
mga mata,
gibalik ko ang kagahapon,

dunay lama,
nagbasa.

himas sa kamingaw

ang iyang paborito mao 
ang iro nga itom,
ah, itoy.

gabii na, anaa ang itoy sa iyang bilbil
naghayang
mangiulawon 
dili pa kamaong masuko
ug mamaak
nahikatulog sa iyang mga himas 
sa
pagmahal

ang iyang mga kamot morag
mamon, 
morag buhok sa mais
sa kahumok.

dugay na,
 pila na kaha ka bulan
ang milabay?

ang iyang bana atua sa halayong
dapit
nangita  intawon  ug
panginabuhian...

ikaw lang

pahiyom
kay ang tanang ngabil ning
kalibotan
mopahiyom usab duyog
kanimo

mopahiyom ang mga bato
mobahakhak ug katawa ang
mga bungtod

ayaw pagmug-ot
biyai ang kaguol kay kon magsigi
kini
dili layog semana, basin mamatay ka.

kon mamatay ka,
hibaw-i, ikaw lang.
ang mga bungtod mopahiyom
lang gihapon
ang mga bato mangidhat
ang mga balod sa dagat
mag-unot sa kakiat
ang patag magsigi lang gihapon ug
hangad
sa gahubo nga mga panganod.

pangagho sa kasingkasing.

pagkadagahan sa dili na angay litokon.
gidawat, gihambin, gikatulgan, gimat-an
apan dili na gayod litokon.

kay niini, walay pulos ang mga pulong.
ang dunay gahom mao lamang ang kahilom.

kay dinhi, anaa pa ang panaad nga unungan
mo ako, nga unungan sab tika. 
mag-inunungay tang duha hangtod nga bulagon
kita sa kamatayon.

mao kini ang atong pagpakahilom, ang pagsud-ong lamang, ang pagdawat sa dili madawat sa
pulong.

ania ako, dili na makalitok nga nahigugma kanimo. Litokon ang pagmahal, apan kulang kini
sa kabug-aton sa buhat.

Litokon ang giluto nga bag-ong putahe sa sud-an
sa kabuntagon, apan dili na nato malitok ang 
gisaluan sa milabayng pagtakdol sa bulan.

Nangagho na usab ang akong kasingkasing. Di
malitok ang iyang kasubo. Nagyamayama ang baba, sa pulong nga walay pulos aron lamang mabati ang tingog sa adlaw.

molabay ang mga adlaw diin atong gipatik ang mas labaw pa kanatong duha. Dili putlon ang sanga. Dili siakon ang kawayan. Mangatagak man ang mga dahon, apan dili gayod nato putlon ang maong kahoy.

ang akong sayop....

ang akong sayop ang akong dakong
sayop
gikaguol mo
nagkunsumisyon ka

nakapangutana ka ba
kon unsa ang akong gidangatan kon
wala kining akong sayop
ang akong dakong sayop?

kon wala kini
dili ko tawo dili sab ko buhi
hagbay ra akong patay
lata, dugta, kaging

sama sa bagtok nga 
naligsan, napisat, nikaging
nga morag
panit na lamang
sa gihulaw nga dalan.

dili bulawan

milingi siya
sa wala
giwahing ang 
buhok

gipagawas ang dila
gitilaan ang
iyang abaga dayog
piyong sa iyang
mga mata

akong gipalong
ang iyang biga
mora mag tingga.

tigmo alang kang (kabawo na ka)

daghan
kog gisulti
sakto lang
kay wala
koy gibuhat.

niining
parteha, 
dunay nahimugso
duna say namatay.
didto sa utlanan
gibalik ang
tanan

kon unsa ang
imong gibiyaan
mao lang gihapon
ang imong abtan

ang garapon ug
ang timbangan
ang pitaka ug ang
bulsa

wala na ako
didto
wala na usab
ako diha

sayod ko nga
gikalipay mo
kini
gikalipay mo
kana.

ang akong kamingaw diha nimo

dawaton kong
gimingaw gihapon ko nimo

dali ko rang natudloan ang
akong utok

apan galisod kos akong
kasingkasing

sagdi lang, masugakod ko
gihapon kini

dili ko mogasto ug luha
dili ko magyamayama
sa kagabhion
dili ko magsapotsapot
dili ko magmug-ot
dili ko maghatag ug tigmo
sa akong mga kauban
ikaligo ko kini
manabon kog ayo
manglugod
dugay ko mangwaswas
sa akong lawas
sa tanang bag-ong
moabot
ako magpahumot

sa matag adlaw 
ipakita ko ang akong
daghang pahiyom
sa mga panganod
nga molabay sa atong
gibiyaan nga mga 
bungtod

mobalak ako isip
agila
sa kawanangan
dili usa ka tamsi
nga magkiaykiay
diha sa mga lukay.

ang akong ulipon

gitawag ko nimo sa usa
ka panihapon

nagpatigkong ko
nahinawaing ka 

unsaon ko kaha pag-ingon
nimo nga nahuman na ako

sa akong panihapon kuyog
ang akong ulipon.

sa imong kiliran

kahinumdom kong
gikawat mo ang akong libro

mas sakit ang pagkuha mo
sa akong antipara

gikalipay ko hinoon ang
imong pagkamatinud-anon

ang imong pagmahal mao
na lang diay ang kapungot

unya ako buta bungol nga
nagpalimos sa imong kiliran.

ang akong kabaw

ang akong kabaw
upat na man gani ang tiil
apan nganong
ingon mo tanga lang
gihapon
sa mga kantil
gani gahapon napandol
pa man gani
sa silong sa ipil-pil

siyamsiyam

ang akong balak
kutob ras siyam, 
wala napu,
ingon ka nga
morag wala 
ma onse, apan
sa tinood lang
sige ng gakatorse.

hangtod galisod paggawas

usa ka utitod 

nikamang nisaka 

diha sa imong tingkoy

gikan sa galanoglanog

nga kabalaka ug kaguol

misuksok sa dunggan 

dasdas sa mga langob 

ilawom sa bagulbagol 

hangtod galisod

paggawas

sa kahilom sa sapa

dili mingaw sud-ongon

ang posteng gainusara 

sa kilid sa taytayan

tabok sa sitio

bibo man gud

ang iyang kahayag nga
dayag nanamin diha 

sa kahilom sa sapa

matapos ang kalibotan

kanunay gyod nako sila giaghat

nga dili intawon magpadala 

sa gisagubang nga kabug-at 

ihukad ang mga sinugbang baboy

ilamog ang tulo ka itlog sa tuba 

nga gikutawan og init nga sikwate

itagay nato ang kinutil taman

sa atong kalipay bisan ugma na 

matapos ang kalibotan

ang akong ngalan

dili unta angayan

apan ambot ikaw ma'y makamao

mopukaw nako

bisan gikahadlokan ko 

ang sunod unya nga mahitabo 

ug kulbaan ko nga mapukan

gumikan sa imong pagkatubag

sa akong tigmo 

o gamhanang oedipus

mahimong mabuak

ang tanang ania kanako

ang akong kasingkasing

ang akong mga pako

nga karon lunlon mga bildo 

sa imong atubangan

apan kalooy ba intawon

kay sayod ka nga sumala

sa gisugilon nga tagna 

ikaw lang gihapon 

ang maalaot kay 

lugiton nimo 

ang imong mga mata

ug maglatagaw ka

nga mag-inusara 

apan labaw nga sakit nga bisan 

kanus-a dili mo lang gihapon 

litokon ang akong ngalan

ang gilaylay sa dagat

igihan ang batang lalaki

sa iyang inahan nga momasahe unta

sa akong asawa didto daplin 

sa baybayon samtang gipalabay namo 

ang mga takna gikan 

sa usa ka semana nga kahago

domingo karon ug madanihon 

ang duyan nga gitabyog sa hangin

samtang ang sabaw sa butong  

gapasamot sa katam-is sa malantaw 

nga kalunhaw sa kalubihan

humot ang sinugbang pula og ikog

init ang kan-on nga gilatag diha 

sa lapad nga dahon sa saging 

pasagdi na lang ang bata 

kay bisan pa og hait sa dunggan

ang igihan nga hunat sa iyang tyabaw 

labihan gihapon katin-aw
ang gilaylay sa dagat

ang kabugnaw

gikan sa tumoy 

sa bungtod tadlas 

sa pipila ka oras

nga pag-aginod sa kilid 

sa punoan sa mangga 

diha sa liki sa dakong

bato mibuhagay 

ang kabugnaw

"Kanus-a pa kaha motuwak kining langita?"

Mibalik ang mga tingog sa pagbadlong:

"Ayaw pagpaulan, basin unya

hilantan kamo!"

Sa laing bahin, sa dakong nataran

nanagan ang mga batang nanggihubo,

nagdula'g dakpanay sa ilalom 

sa nahugno nga dag-om:

"Dakpa ko, dakpa ko, 

dili ka kaapas nako!"

Sa kilid sa bintana, igo rang nanambo 

ang babayeng tigulang nga nanampiling

sukad sa dugay nang pagpaabot 

sa wala motunga: "Kanus-a pa kaha 

motuwak kining langita?"

shatong.....

kon mosulti siya sa tinood
masuko ka

gusto nimong ang isulti
niya nimo makalipay nimo
bisag dili tinood

gihipos niya ang tinood 
gihambin sama sa usa ka bakak

sa tibuok niyang kinabuhi
gitipigan niya ang tinood nga dili
nimo gustong madungog

kamong duha nagduladula sa sungka
nga unta shatong man ang iyang hunahuna

kon kanus-a  mahurot ang iyang utong
ayha pa niya ilabay ang putong.....

sa atong pagkahanaw

kining luna

alang sa umaabot

tilawi ang tab-ang

batia ang kabugnaw 

lakat na latas sa nanglabay 

kining luna

alang sa taas nga panaw

lantawa ang kalay-on

abta pod ang kinatumyan 

sa atong pagkahanaw

sa dakbayan nga abo

lad-ang ang timpla sa atong panagtagik

daghang nangausik 

puti ang tinta nga nawitik sa akong papel 

adunay tipik nga dakong mata 

sa ungo nga misiplat sa gamayng buho 

wala panumbalinga sa atong kahinanok 

ang kasamok ug syagit kabahin 

sa sunog didto sa unahan

nagmantika kuno ang mga bombero 

sa dakbayan nga abo

giputlan og liog

dinhi sa gamay nga dakbayan sa Dipog

luag pa ang menteryo

lapad pa ang mga dalan

pwerting pamunga 

sa mga bulahan ug mga durian

ning adlaw sa mga kalag

wala ang kahadlok kun kaikag

magkaila kuno tanan dinhi

ang mga patay ug mga buhi

ang mga kalag ug dili ingon nato

saksak sinagol ang mga balita dinhi

dunay gibuhian niadtong myerkoles

ug niadtong hwebes pod

naa sab ang usa nga giputlan og liog

ginamos nga mawos

nausob na baya usab dugay na

ang panahon sa atong panaghagwa

dili na ako ang alibangbang

sa imong pagkabuwak

dili na ako ang kahoy

sa imong pagkaaninipot

dili na ako ang tikarol sa imong

sanga nga bakhaw

dili na ako ang isda nga nag-inusara

sa imong lam-aw

dili na ako ang buwan diha

sa imong abli nga bintana

dili na ako ang lab-as nga hangin

sa imong lawak

kay kon wala ka 

dili ko na mabati ang kamingaw

ang atong iro

dili na mopaghot

ang imong iring

dili na usab momiyaw

sa dakong bangkete kita nag-iyahay

akong kanta akong sayaw

imong bitbit imong bugkos

wala na ang kaaslom sa mangga

diha sa ginamos nga mawos

sa langit

sa mapa diha

sa imong likod

natultulan nako ang kinaham

sa dalan

sa imong dalunggan luyo

sa imong aping

sa imong agtang

sa gabon sa imong labong

nga buhok

labing lamian

ang akong nakit-an

sa dihang mibalit-ad ka

sa dihang nabali usab

ang akong kalibotan

wala nako damha ang dan-ag

sa langit

naglahoslahos

gahangad ta’g pangita

sa mga tubag tadlas

sa atong kagabhion

dinhi sa kamingaw diin

dayag ang mga bitoon

ug dili nato matugkad

ang tumang gilay-on

sa kangitngit dihang

nabati nato ang tubag 

diri sa atong kagamay

mga abog nga napalid

hanging naglahoslahos

kuting

kining puti

nga iring sa akong kiliran

sa kanunay manguhit

kuting nga

kulit

kahait sa mga kuko

gilok 

sama sa iyang dila nga

 dubok

sa pagkadugta

kusog ang ulan

himamaton ko na usab

ang mga dili na

madungog

ganahan ko

nga mahanaw pag-usab

sa tungatunga sa kasikas

sa atop nga gidagandaganan

sa mga lusok sa ulan kuyog

sa sayaw sa nanghagit  

nga hangin

ania na ang orkestra

sa tubig ug hangin

ug gilantaw nako

ang mga panganod

nga nagpakahilom lang

duyog sa mga dahon

nga nangahulog aron 

dakpon na usab kini

sa pagkadugta

natunok sa tuyom

kristal ang kabugnaw sa tubig

dayag ang asul nga mga isda

ug lunhaw pa ang mga lato

kahapsay sa baybayon ilawom

sa lutaw nga mga panganod apan

kalit lang ko natunok sa tuyom

ginagmayng kalipay

didto sa nataran

gikulinitan sa mga pulang hulmigas
ang patay nga tiki

nga sa matag hapon

mohalok sa yuta

naglingkod ko sa bato

naghinuktok kabahin ning butanga

ang moampo diay
sa kadugayan mamatay ug dayon  

ang patay nga lawas niini

saw-an sa kadaghanan

ambot unsay akong nakaon

nga ako mang gisalbar ang patay

nga lawas sa tiki

ug ang mga hulmigas tingali

mihangad nako sa tumang kahibulong

nganong  giinitan pa gyod nako
ang ilang ginagmayng kalipay

ako wala pa

nagpalami ko

nagpalami ka

wala na gani kita
makalung-ag

nia buntag na
nagawsan ka

ug ako wala pa

dalit nga kasilag ug kalisang

unsa kaha kon atong himoong 

wala lang ang mga panghitabo

pananglitan kon gibombahan 

ang merkado unya kabalo ta nga

14 ang patay 67 ang angol

unya duna pa’y laing nagtinga
naningkamot nga dili maapil sa
ihap sa nangawala

unsa kaha kon ato kining
itandi sa gabon sa kaadlawon

mawala mobalik mawala pag-usab

matingala kaha ang terorista 

nganong morag wala lang ni nato

mausab ba kaha siya kon 

dili ta magtagad sa iyang kinumo 

nga paningkamot kay wala ta

mokurog samtang dili nato

dawaton ang iyang dalit 

nga kasilag ug kalisang

kon mobalik ka pa

nangudlot ra gyod

ang mga sanga sa akong kahoy

usa na lang kagabii

mamulak na kini

hangtod mamunga

sa laing semana nga antoson

dugang pang mga adlaw ug gabii

idugang ko pa niini

tukma kong gipangandaman

aron ang hinog ihatag kanimo

kon mobalik ka pa

sa mga balikanan

nabiyaan na nako

ang dapit natong duha

didto kita kaniadto

naglumbay naglukot

sa dahon sa lumboy

nagpaaso lahos

sa mga panganod

gibalikan ko kini

gahapon ug gitay-an na

ang mga labat nga alambre

mituyhakaw ug labong na

ang mga sagbot lakip

sa mga cogon mga amorseko

ug ang mga balili

nangambak na sa pikas

nga bahin samtang daghang

mga idlas nga manatad

ang nagsalag sa punoan sa lumboy

nakita ko ang mga itlog

duna nay napusa unya

ang mga pispis wala na didto

mahimong nakalupad

na kini sa ilang tagsa

tagsa ka mga adtoanan

nga wala ko’y kasayoran

suginlan ko ikaw

kabahin lang sa mga salag

ug dili tungod

sa laing pang hinungdan

maghilom na lang unta ko

aron ingnong wala maghandom

sa mga balikanan

pagtanom og mga rosas

nagkutkot ko og dakong buho

alang sa akong mga basura hangtod kini

malata ug malakip na sa gitabon nga yuta

diin nitubo pag-usab ang mga salibutbot

ug nag-agni pod sa wala pa makalimot

ug walay kutas nga nagmahal nako

sa pagtanom og mga rosas