sulti sa Ginoo

sayong kabuntagon
wala pa kaayo misaka ang adlaw
gisugdan kog baktas ang dalan
paingon sa baybayon

gilabyan ko ang mga iro nga
nagpunay ug paghot ug away
dala ko ang bunal
silong sa mga kakahoyan
bugnaw ang hangin nga mihagsa
sa akong agtang

igo ko pag-abot didto miabot
sab ang kainit sa adlaw nga
mihapuhap sa itom nga balas
sa baybayon

kuyog nako ang iro nakong si
Pongpong nga sa iyang kabisayang
dako, o askal sa tawag pas uban,
kusog kaayong modagannnnn
gukod sa mga irong iyang kontra
sa daplin sa baybayon diin ang mga
ikog mibahag intawon

linaw ang dagat morag seda nga panapton
gagmitoy nga mga balod nga gigukod sa
gagmayng kampay ug mga omang
tin-aw, gani makita mo man ang puting
bato sa lalom nga bahin niini
apil na ang mga isdang gagmay nga
naglangoylangoy sa kilid sa mga batong
gilumutan ug gisisihan.

daghan kog gihunahuna karong buntaga
kuyogan sa tumang kahilom ug kalinaw ning
daplin sa baybayon nga layo sa daghang
katawhan.

ang kahilom nahisama sa balay nga biniyaan
nga pati gani ang mga tunob sa kampay madungog
mo na man.
dinhing panahona, ayaw sabta nga duna koy
dipirensya, gipamati ko ang sulti sa Ginoo kanako.
namati lang ako, namati lang ako, 
apan wala gihapon akoy tinood nga nasabtan.