ang guba nga pultahan nga
dili masira
unya sa kanunay gibasol ko
ikaw sa imong
pagwalay bili sa maong
kahuyang
sa kanunay nangutana ako
nganong dili ba gayod
maayo ang maong trangka
sa pultahan
maong nagpabilin ang tumang
kahadlok nga kita
masudlan sa mga kawatan
makamata ako sa alas dos
sa buntag
nagpasalamat nga kining
tanan damgo lang diay
lamang
hangtod nga usa ka kaadlawon
niana samtang
nagtutok ako sa kisame nga
naglirawliraw sa akong
panumduman
adunay misyagit sa pikas
balay nangayo ug tabang
kay sila
gisulod sa duha ka kawatan
giablihan ko ang bentana
namati sa palibot
wala na ang syagit ug wala
na ang mga kawatan
pagkabugnaw sa hangin
karong panahona
mikurog ang akong mga kamot
ang akong mga ngabil
lalom na ang akong hunahuna
sukwahi kaniadto
wala na ang kahadlok
ug unsa man ugaling ang mawala
mga butang lang kana
kwarta lang
kon kuhaon man ugaling sa
kawatan ang akong kinabuhi
ilang pagbuot na kana
ug dili ako.
No comments :
Post a Comment
Lami ba?