SA TABANCURA CAFE

sa imong hangyo nga lingawon
ang imong kano

(nga dato apan tigulang)

gidala mo nako sa Tabancura Cafe
daghang mga paintings didto

(indigenous, sama sa
mga tansan, og straw nga
gihimong lamog sa usa ka
hulagway sa syudad nga
nagtinga sa pagtuok sa
mga basura og pulyosyon)

human natog higop sa kape
nga bisaya og usap sa pilit kaayo nga budbod
mitindog ang amerkano og milantaw sa mga
pinintahan

mihikap sa iyang suwang
nagpanglingo og mibitad nimo'g miingon

"we have to go now, we will be late
for Dakak. This is garbage"

og misirit mo sa inyong
kotse paingon sa Dapitan
padulong sa resort ni
Jalosjos

nahibilin ko nga ako na lang usa
(siempre)
mitapot sa pulong nga
basura
miuli ko sa balay, sakay sa akong
kagangkaganga nga motor
nga og ikaw pa
gukdunon og timbangan
nga mas makadisgrasya
ang taya kaysa
usa ka bangga

natulog dayon ko human og inom
og red horse beer

nagdamgo ko nga ako og si manny villar
naglangoy sa dakong suba nga
puno sa basura
nga sa baho pa lang
makamatay na

nakamata ko,nga gilood, nagkurog,
mitindog, midagan paingon sa
kusina, miabre sa ref,
mikuha sa bugnaw kaayong
tubig og miinom og dayon og
ginhawa og dako
og lalom

pagkaway lami ninyong duha
basura mong dako
sa among katilingban
nga yano og mugbo

sama sa akong damgo nga basura
sama sa pagkabasura usab
sa atong pamolitika.

disir ko natulog og balik

(kay alas tres pa baya sa
kaadlawon)

nanguros ko
nangadye og usa ka amahan namo
mihangyo sa Ginoo nga dili na unta ako
magdamgo og sama ato
og maghinumdom usab
sa sama ninyo.