ang mumho nga bahaw

ang usa ka mumho
maoy sinugdanan sa
wali ni lolo,

sa tinood lang
mao kana ang binhi
sa iyang uma sa
pangasaba

" mga usikan kamo
mga tapulan, mga
dangag, mga
walay puangod,
sayod ba kamo sa
kakapoy sa nagtanom
sa usa ka uhay, sa
galamog nga kainit
og ulan, sa kasakit
sa hawak sa mga
nagdaro, sa kapait
nga mag-umol sa
mga tiil og kamot
diha sa lapok?"

kami nga namati
morag gitadtad ang
among mga bukog,
morag gipamutol
ang among mga dila,
mora kamig gipamutlan
sa among liog sa
kaulaw,
nawala ang gana
sa among pagkaon,
mibaga ang among
mga nawong,
nagngutngot ang among
mga kasingkasing

apan unsa ba ang
among  mahimo?
ania kami, nagpakilimos
sa iyang kagamhanan

gipangka ang among
ulo sa usa ka mumho
lamang
nangabuak na ang
among mga pagtoo
sa gamay pa kami,

ang binhi sa kasakit
maoy nagpatubo kanamo,
ug sa among pagdako
unya, kon ugaling
buligan man kami sa
kapalaran,

dili na gayod namo
litokon ang iyang
mga pulong

apan ang mumho
dili namo kasilagan
mahalon namo kini
sa gihapon
hangtod sa among
pagkabahaw