pag-abot nimo
mokalit lang og abri ang pultahan
dayog sirado
mao nga kinahanglan nga mas abtik
ka pa sa
manatad
pagsulod nimo
mabati nimo ang kahilom sa mga lumot
makita nimo ang mga asul nga alibangbang
nga naglutawlutaw sa sapa
nagpaabot kanimo ang
kabayo nga
dunay pako
abtik kang mopatong
kay kon dili
masipaan ka sa iyang tiil
kay kon magpahinayhinay
ka iya
kang biyaan og dili ka na
makaadto sa
imong padulngan
hunahunaa nga ang pultahan
nga imong gisudlan dili na
gayod kini moabli
pagbalik
mao nga kinahanglan nga mas
abtik ka gayod
kay sa manatad
karon nga nakasakay ka na
sa likod sa kabayo
molupad kini
moagi sa abri nga dako kaayong
bintana
paingon sa mga panganod
hikapon nimo ang mga buhok sa bitoon
mahapyod nimo ang tutoy sa bulan
panghawid
kay basin og mahulog ka
dili gayod manumbaling kanimo
ang kabayo nga
pak-an
hangod nga moabot na kamo
sa dakong bukid
makita mo ang palasyo
nga gasiga ang suga
sa usa ka lawak
didto ka ikanaog sa kabayo nga
pak-an
mas abtik ka na kay
sa manatad
og karon dinhi na lang ako kutob
ikaw na ang maningkamot
sa pagsumpay ning
akong sugilanon
4/17/2010
Subscribe to:
Post Comments
(
Atom
)
Abi'g kog langit, kisame diay, ug mga bungbong
ReplyDeleteMao gihapon, ang kama, pero basa gamay sa laway ang tunga-tunga sa unlan...damgo lang diay.
Abi nako'g palasyo sa mga engkanto kay dako kaayo
Dako nga kumbira, dako nga lamesa, ug daghang makaon. Apan wa jamo asin, matod sa kusinera.
Abi kog ang kabayo pak-an, mao ra man diay ang habol nga akong gitandayan. Ang iyang buko-buko mao ra diay ang kabilin nga katre sa akong lola. Iyang inagik-ik abi nakog iyang singgit.
Naunsa ang langit, bughaw man, nga unta itomon man ang bungbong ug kisame Nganong palasyo man, nga gamay nga kwarto man akong gihigdaan.
Mitiyabaw ang iring, miawit ang tamsi, mihuros ang hangin sa bintana, mikanaas ang pultahan
Gilingi kog kalit, aron hisakpan ang manatad nga abtik. Aw, gialimungawan pa ko. Maayo untag, masipaan sa kabayo aron, mahigmta na!
Ka blag!, maayo na lang mubo rang kama, ug kahoy ang salog ang misalo sa pagkahulog, dili ang semento sa palasyo....diin ang nagkadaiyang putahe, bisan way asin, maoy hinungdan nga akong unlan, namansahan.
Aw kadyot lang...dili kaha ang prinsesa maoy hinungdan, ang kinatahoman nga engkantada nga nasakpan sa kaabtik sa manatad nga listo pas mananap nga iyang gikabayo?