mao kini ang among kinaon....

ang naanad anang mga pagbiya
dili na madutlan anang mga pananghid
nga walay undang

ang naandan man god, dili ba, morag
wala na lang?

kon naandan mo na nga mabasa sa ulan,
wala na ang ulan. wala na kaniya ang

pagbasa, ang pagbati nianang hilanat, 
ang bikog, ang takig.

ang naanad sa kasaba, duna nay nahimong
kanal sa iyang duha ka dunggan, maong

bisan gani ang trak de karga, mahimo
namang maglapos lapos kada oras.

naandan na nako ang pag-abot ang pagbiya
nasugdan kini sa gagmay pa kami sa among

mga ginikinan, abot, biya, abot biya, 
sigi na nianang babay babay maong

ang among mga kamot wala na kaila
kon unsa ang bation kon dunay dili

na mobalik o kon mobalik man kadyot
ra usab aron mopahawa na usab.

busa ayaw ako, o kami ba kaha hulgaa
kabahin niini, mao kini ang among kinaon

dili baya usab ingnon na mao kini ang
among kinaham, apan mao kini ang among

kinaon, sa matag adlaw, sa matag gabii,
hangtod na seguro sa among kamatayon

ang nawong sa kasakit

ang nawong sa
gisakitan dili mo
ikalimod

bisan pag sa
tunga sa musika
mosayaw ka

bisan pag kapiloon
pag pilo ang pinilo
sa imong pahiyom

ang nawong sa
kasakit
dili mo mapintal
tungod kay ikaw
sama niya
gisakitan man usab

ang punyal sa iyang
dughan dili mo maibot
aron usab kini
nimo itugsak sa imong
dughan

bisan na lang gani
sa pag-ibot
ikaw nagsugod na
sa imong kamatayon

dili ko motubag

daghang ka ug mga
teorya
mga pangagpas
mga koro-koro
mga hunahuna,ug
tungod ka daghan man
kini basin wala ka
na hinooy igong
kasudlan, unya sa
kadaghan maglibog
ka, ikaw mismo, 
maglibog kon unsa
ba gayod ang tinood
kon unsa ba gayod ang
tinubdan sa tubig nga
mibaha didto sa sapa
nga mipatay sa daghang
bata nga mianod sa usa
ka panimalay
nga hangtod karon
wala na gayod
igkita.

duna koy
nahibaw-an sayod
ka, apan tungod kay
ikaw man ang
daghang pangagpas
dili gyod ko
motubag.

ang gipaabot nga kataposan sa novena

kon gipaabot mo ang
kataposan sa novena
ako sab, kapoy na baya
pod og luhod, kapoy na
pod anang mga gozos.

basin magpaabot ka 
pa sa kape ug pan, 
ako dili na. dili na gayod
dili na gayod.

kapoy baya ang 
pagluhod, kapoy na
sab ang pag-amen.

ang iyang kamatayon

dili mo ako
maplantig sa imong gugma
bisan kon
gisakitan ka
kay hangtod karon
tapot gihapon kini
sa imong 
kasingkasing

bisan pag maguba
ang imong dughan
sa tumang kasakit
ang gugma 
tapot lang gihapon
sulod sa
imong kasingkasing

adunay miplantig kanako
niini
sakit palandongon
nga sa maong pagbuhat
siya mikaging
dayog kamatay

diha sa panaw

ang atong wanang
yano, nindot, lapad
dako

ato kini
atong duha lamang
dili nila mabati
dili nila makita

buwan ako sa
ibabaw sa imong buhok
ikaw sab ang akong
buwan

angay angay kita dinhi
sa atong wanang
nga dili bisan kanus-a
mahurot

gawas lamang kon ako
dili na ang buwan sa
imong buhok
gawas lamang kon 
dili ka na
mokuyog sa panaw
sa way kataposang
baktas sa atong wanang

dako kini
lapad ug bisan kanus-a
dili mo mahakop
dili ko mahakop
diha sa panaw

ang lalom lalom nga balak

ang kalalom anaa
sa di nato masabtan

mas molalom pa
kini was wala mo makita

sa nakita mo apan 
dili mo ikapanugilon

sa nabati mo apan
dili mo ikahatag

sa tanang mga 
nahikap apan kasakit

sa isla sa merin

blue nga motorcycle
giparking kilid sa sa baybayon
sa isla sa merin
mga batong buak gikan
sa bukid
kon nakaadto ka didto
sama nako
mas mabati mo nga  bisag
kining mga butanga
mahimong balak

bisan gani ug wala 
matilawi ang kaasgad
o ang kahait sa bato
bisan gani wa ka kahikap
sa lingkoranan sa 
blue nga motorcycle
balak gihapon kini
nga nakakutaw sa akong
kalinaw

unta lang

kon migawas ka lang unta
sa lawak

kon magbulag pa lang
unta ang kasingkasing ug
hunahuna

ang lawas sa kalag sa kaugalingon
kon molingkod ka pa unta 
tupad sa imong lawas sama
sa usa ka higala

makita mo unta kon unsa ang
hilas, ang lood, ang gugma ang
tinood...

ang kalipay, ang imong pakigbisog

pagpakaisog
ayaw og atras
lantawa ang iyang
mga mata
ang iyang kamot
samtang nag-ipis siya
og bino diha sa
imong kopa
lantawa ang iyang mata
ang pultahan paingon
sa iyang kasingkasing

ayaw kahilis
pagpakaisog kay ang
kalipay usa usab ka
nataran sa away
nga kon mahimo adto
usab ikaw 
nakigbisog
nga kon mahimo pakamatyan
mo usab kini
sa adlaw inig-abot sa
iyang pagpanudya
nganong wala ka sa imong
kaugalingon

sunda ang iyang kamot
nga mihawid sa kamot
sa kopa
sunda kini sa iyang
paghaploy sa baba
hangtod nga iya kining
itunol sa iyang ngabil
hangtod nga misurop
usab ang kalami didto
sa bukog sa kalag

alang kini kanimo nga nagmasub-on kanunay

sa lalaking malipayon
tanan awit

awit sa bentana ngadto
sa mga kahoy sa gawas diin
kusog kaayo ang ulan

awit sa ulan kuyog sa
hangin
awit sa mga bato didto
sa harden
awit sa dahon ngadto
sa gamot

awit sa takuri diha sa
nagbukal nga tubig alang
sa iyang kape nga
karon kamao na usab nga
motaghoy

awit sa kamot sa tudlo
nga mihaploy sa kamot
sa tasang porselana

kabahin kagabii ang
alugnan ug ang habol
ang higdaanan ang
upos sa sigarilyo ang
kopa sa bino
daghan silag iasoy
kabahin sa mga awitonon....

sufi

tukar sa sufi
domingo sa buntag
miundang ang ulan
awit sa dahon sa
hangin

sayre ako.....

king nagkatiguwang na kita
daghan na kitag malimtan

apan usahay mawala ang
kahadlok nganong mahinumduman
ko man ang kalimot

bisag wala ko na nahinumduman
kon unsa kadto o asa ba  kaha
apan ania nadumduman ko lang
gihapon nga kini nakalimtan ko

asa ko kaha nabutang kadtong
akong kwartang gitipigan?
kadtong saging nga hapit na
mahinog sa pinutlang punoan?
asa kaha nako nabilin ang 
yabe sa lawak natong duha?
ang akong medyas? asa na man
ang itom kong sapatos?

ang dili nako makalimtan mao
ang akong paghikalimot sa yabe
diha sa imong kasingkasing
dugay na nakong pinangita niini
dili na ako makasulod diha kanimo

apan salamat, salamat sa pag-abri
mo sa pultahn, busa ania ako,
limtanon gihapon nga misulod diha
sa imong kaayo, sa imong pagsabot

daghan pa akog malimtan, 
sayre lang ako kon kinahanglan.

alang sa akong amiga nga miluba nako sa likod

daghan baya
tag mga tinubuan
ako sab, 

pantalon nga maong,
nga di na mag-abot
ang butunes sa uhales,
sapatos nga di
na masulod ang akong
tiil,
bakos nga di na
maghawid ang 
nga utlanan,
polo shirt nga mora
na kog
bodbud kabog

wala kawili kon
biyaan ko na kini
ingon ka
mas maayog ipanghatag
na lang
kaysa malata
sulod sa aparador

(sulod sa akong
dughan, ikaw usab
usa nila, apan
dili ko mabuhat
ang pagpanghatag

paaboton ko lang
ang imong
pagkalata sulod
sa akong kaban)

karang

malakaran lang
gihapon nako
kining akong
gikaibgan

gamit kog
karang
hadlok kog
mawad-an
sa panimbang

kon masabod 
kining akong 
kiting
mabuak gayod
kining
kasingkasing

taghoy....

nagsulat kita aron
malabang ang kusog nga sulog sa baha.

dili pisi ang atong gisulat. sakayan kini.
bugsay. mga lig-on nga bukton.

nagsulat kita aron makatkat ang habog kaayo
nga bukid. subay sa dalan, hangtod nga
matumban ang kinatumyan, dayon natog
kanaog paingon sa patag 
aron mahimamat na usab ang atong
minahal.

dili bug-at nga bato ang atong gisulat.
mga ang-ang kini. dili dapanas. mga kahoy
kini nga lig-on ug gamot. mga sanga nga sarang
nato kahawiran. kalo sa kainit.

nagsulat kita aron maluwas nato ang atong
kaugalingon apil na ang atong mga igsoon.
sa kapit-os sa kinabuhi. sa kawad-on.

dili kini pagpangilkil. dili kini pagkumkom.
abri ang palad. taghoy.

didto sa hilit gihangop mo ang kinaiyahan

hubo ka nga
naligo sa suba
didto sa hilit nga
dapit

lingkod sa bato
salom sa tubig
halok sa lumot
samtang ang mga
isda miikid-ikid
sa imong kilid.

hangad sa langit
abri ang baba 
inom sa ulan
ning danlog nga
lapyahan
manghawid kas
kinaiyahan.

ang sayop

sa imong
paningkamot diha sa
pagsulat

kabahin sa ulan
sa panganod
sa adlaw ug buwan

(nga unta maambat
kas kalibotan)

wa na hinoon nimo
nabati, ang ulan, ang panganod,
ang adlaw ug buwan

wa ka nagkulang sa papel
wa mahurot ang tinta
apan kalit kang 
natiguwang.

ang babayeng dunay perlas kuno sa iyang dunggan

gihapnigan ug daghang
sugilanon
ang usa ka larawan sa
usa ka babayeng dunay
perlas sa iyang dalunggan
nga wa ka na masayod kon
unsa ba gayod: mipahiyom
ba kini kanimo o
kalibangon lang?
mopauli ba kini sa balay
o paingon pa sa baylehan?
naa pay hinapos nga kadtong
perlas kuno sa iyang dunggan
kon imong lilion pag-ayo
mansa ra diay sa pintal ni
conejo.

di ka na makapalit.
suma sa mga sugilanon ug
sa mga hungihong
mahal na siya kaayo.

nahibiling yamog

kana bang nakita mo ang
baga kaayong dag-om
unya gadali dali ka og uli
unya igo nimong pag-abot
sa balay maoy pag-ulan
kusog, dugay, unya inig
ka human nalinaw ang 
kalibotan, ang mga kahoy
hilom apil na ang mga 
dahon sa saging nga bisan
sa kadanlog nakakupot ra
gihapon sa nahibiling yamog.

pangutana sa hakog

wala man untay kulang
ang pagkaon sa lamesa

anaa ang piniritong manok
ang humot nga kan-on 

hingpit man unta ang tanan
apan nganong haw-ang pa man?

ang akong magulang nga babaye

ang akong magulang
nga siging away sa iyang
bana, wala nay gana anang
larga-larga

ang mga karsada kuno mao
rag itsura.
unsa man kunoy kalainan
sa karsada sa san francisco
sa dipolog? 

nangyam-id, ingon siya
wala. kanang pyramid sa
egypt, gaabog abog lang
kuno niya, unya mas labaw
pa kainit didto.

kanang venice, morag
suba ra na sa pasig.
kanang yosemite daghan
na sa malindang.

gakalaskalas lang kunog
kwarta, galanganlangan sa
panahon.

pahinapos pag estorya,
kay ngano ang Ginoo naa
diay sa roma? kay ngano
makakaon tag puso sa 
scottsdale?

diri sa ato, malinawon 
nganong mangita man
gyod tag gubot, maoy ingon.

inig ka human sa ulan

inigkahuman sa ulan
nanambo ka sa bentana
samtang
naghinapos na ang 
tulo gikan sa atop paingon
sa yuta

dili ikalimod ang tumang
kamingaw
dili na sab matubag ang 
mga pangutana

ang mga mata magpitokpitok
usahay
diha sa pagpanghimakak
nimo sa usa ka taho nga
dunay mohilak

SAGDI LANG

sagdi lang ang
panahon nga nayungit ka
sa kasuko

palabya ka na

baliki kadtong panahon
nga nayungit ka sa 
tumang gibati mo nga
paghigugma

ayaw palabya kadtong
nagkayuring ang imong mga
ngabil

nagkurog ang dila sa tumang
kananam
nagkamuritsing ang dughan
nagkabalios ang mga
kamot
 nagkalukotlukot ang 
mga tiil
ang mga buhok nga nagkabuang
ug tabon sa kusog nga
kasikas didto sa duha ka
ayuyok

ang kinabuhi sama sa musika sama sa sayaw

ang kinabuhi
sayaw

kitang duha
naglami sa atong
musika misayaw

wala na gani
hunahunaa kon 
matapos pa ba
ang kalipay

o kon masayop
ba ang lakang
o kon kapoy ba 
ang pagkinto
kinto 

wala na kadtong
pangutana nga:
human dinhi
asa na pod kaha
tang duha?

sakit palandongon ang gidangatan .....

sa dili pa mahuman ang
tanan
sa dili pa moabot ang 
kahaponon

sulatan ta ka kabahin
sa ulan
sa kabugnaw sa hangin
nga miabot sa
baybayon
sa mga anino sa 
kasingkasing
sa bakho sa anak 
nga gibiyaan sa
inahan

ipamalihog ko kinig
hatag sa bag-o mong
gimahal...

ang ungo ang gaung-ong

dugay na ang panahon
atua ang nag-ung-ong

daghang maglalis sulod
sa utok sulod sa dughan

sama sa Sphinx nga
naluray sa saktong tubag

maundang lang usab ang
gubat sa nag-ung-ong nga


kon makagawas, makalupad
na gani ang ungong gaung-ong

mamat-an na ang utok
dungganon na ang dughan

maundang ang gubat
mahinanok na ang kalag

diha sa higdaanan

midalugdog
sayong kabuntagon
apan wala
miulan ang langit

diha sa kahalab sa tiguwang

dili 
limtanon kadto
si lolo enggoy
bisan gani ang
sukli nga singko
sentabos
paninglon

bisan gani kadtong
utang sa
red cross
siging magpahinumdom
aron bayran
ni Nanay

apan ngano kaha
nga ang iyang manggang
tinagoan didto
sa aparador nga karaan
nangalata na man
tanan

dili baya siya
limtanon 
kon kanus-a nangalata
ang mga mangga
nga wala niya
maganap og kaon
manghatag na man
hinoon....

ang gibuhat nimo

giabrihan nimo ang
 payong
aron sirad-an nimo
ang adlaw.

sa kagabhion
abrihan mo ang 
sinina
aron pasudlon mo
ang bulan

inig ka buntag 
nagdalidali ka sa
 baybayon
aron pamuniton mo na
usab ang
mga nangatagak nga
bitoon.....

ang gikaon nga mansanas

nawa ang
usa ka mansanas
sa lamesa

duha na lang ang
nabilin

nagkapungapunga
intawon og
pamakak ang iyang
inahan nga
katabang

ang gamhanan

naay adlaw ang
ubos sa iyang pusod.

nganong
nasayod ka man
nga dili  init?

sabton ko nga
nakahibalo ka kon
pilay tudlo
sa iyang kahayag

maihap ang mga
butang diha sa
kalay-on

apan ang kainit
diha sa palad
nagpasabot sa imong
kagamhanan

tiaw mo bay
nahawiran mo man
ang mga 
kandiis sa iyang
sampot....

diha sa pagpalayo

ang unang panagkita
nindot baya, dagkot sa
posporo, sugdan ang
sunog, 

kasagaran diha sa aso
sa sigarilyo, dili kaayo
hayag, 

wala pa ang pulong,
wala pa ang hunahuna

init sa kamot, sa tutok
panalagsa, bugnaw ug
ngitngit nga panagkita,

magbalikbalik ang
panagway, diha sa
agianan, hangtod nga
maaninag mo na ang
hulma sa kalag, 

mosibog ka, sugod na
ang pagkaugdaw, 
manimaho na ang abo,
ug dinhi, makumkom
na ang katarungan diha
sa pagpalayo.

bulingon nga kamot

kinahanglang ang akong
paglantaw kanimo kanang 
walay molantaw kanako, o

kon aduna man kinahanglang
mora kog wala molantaw nimo
unya kinahanglan usab nga
dili ka makabantay nga molantaw
ko nimo, apan kon masakpan

man ugaling dalidalion nakog
usob ang akong nilantawan nga
mora bag ako dunay isugo nimo
sama anang, 'palihog tagai kog
tubig ug labakara kay ang akong
nawong dunay buling unya
ang tanan mosabot na lang 
kabahin sa akong kahimtang...

kon wala ka masayod bahin niini
palihog ikuha kog palanggana nga
dunay tubig apila ang sabon ug 
kay sama kang poncio pilato 
manghugas na gayod ako sa 
akong bulingon nga kamot....

sa iyang kawad-on

naay estorya nga
wala mahuman, unya moingon siya
nga namati, 

"dayon? unya dunay nakadungog nga
wala kaayo mamati sa 
unang nag-estorya didto didto ang

sumpay sa di mao. nadayon ang dayon.
nagdayon kuno,

wala midayon ang wala kaayo 
kadungog, milakat sa pikas balay

subay sa suba sakay sa iyang sakayan
nga walay katig 

pag-abot didto sa pikas tampi
nagdali kini paingon sa iyang balay

wala katulog, gustong manugilon
giantos ang kagabhion tungod

kay wala na didto ang angayang
mamati, kanhiay kanunay misabot
sa iyang kawad-on

mas lamian man god ang chicharon kay kanako

sa kalamian sa chicharon
sa iyang kagubkob

sulod sa bus paingon sa
sta fe
wala na nimo madungog
ang akong hunghong

ang flying fish

maoy iyang kapalaran

kon molupad siya
anaa nag-atang ang dagkong
langgam
nga motukob kaniya
sa hangin

kon mosalom siya atua
ang dagkong isda
nga nagpunay ug gukod
kaniya

walay kapilian gawas lamang
ang kamatayon

ang kahilom sa punoan sa kapayas

wala baya manugilon
ang punoan sa kapayas
kabahin sa iyang kasakit

diha sa iyang mga luha
bisan kahamis sa iyang
bunga

diha sa iyang mga ulat
matag hulog sa iyang
dahon

sa kalig-on sa iyang
panit sa gawas
naglumlom sa sulod
ang kahaw-ang

basa kaayo ang atong kalibotan

kusog ang ulan
sugod gabii hangtod
na sa kaadlawon

miundang lang kini
sa dihang mibakod
na kita

migawas ko
mihanggab sa lab-as
nga hangin

basa ang atong
kalibotan
apan karon wala
na nako gibati
ang kaasgad sa mga
luha....

kon unsa gayod ang kalipay...

dili na kinahanglan
mananghid nga mouna ka
ayaw na pagsaba
kay ako usab nawala man
sa akong kaugalingon

ning mga butanga wala
dili na pangayoon pa ang
maayong pamatasan

misulod ka sa imong kaugalingon
ako sab, misulod, nangapkap kon
unsa gayod ang kalipay.....

pangutan-on pa ba ang mga
bongbong nga kawayan?
ang salog nga yuta ang
habol nga kagabhion?

mga pyanista

nahisama kita sa 
mga pyanista apan lahi
gamay

dili motingog ang 
mga nota
lutaw sa hangin 
sa dili matawag nga
dahon

sa dili manganlan nga
hangin
sa wala pa miabot nga
kaugalingon

pagkalagyo sa mga
petsa
pagkagamay sa atong
mga tudlo

sulod sa dughan nagpabilin
ang musika
bisan hagbay ra kitang 
mitindog, mibiya

kasakit

dungan kitang
miabot sa balay
kagabii

nakatulog
nakamata
nakatulog 
pag-usab
nadani sa
hinanok

ikaw ang
iring nga
mas abtik

dia ko nabilin
walay bukog
walay unod

menteryo

gusto nako
malipay mo

bag-ong
pintal ug
puti ang 
menteryo

gikiskisan
ang mga kilid
sa mitapot nga
kandila

humot nga
buwak
diha sa plorera
nga limpyog
tubig

dagkot sa
kandila
gipadala ang
mga pangagho
diha sa aso
paingon sa
mga panganod

mibaga ang
gabon
midaghan ang
mga panganod
diha sa mga
luha

pagbati

unsaon ba gayod
pagsulat ang balak?

pagbati kana, dili gani
unta masulat, apan ato
lang gipaningkamotan.

limos sa pagpasikat

lood kaayong tan-awon ang
tiguwang nga nagdala ug dakong kabo
nagpakalooy, nagpalimos sa
pagkadungganon.

usik

abi mo
wala na akoy pangandoy

ang naa sa sulod sa
akong dughan mao man
lang ang 
pagdawat nga puhon
mahuman na ang
tanan

sa pag-abot nianang
puntoha
ambot kon nakabantay ka

di na ta ganahan mosilhig
sa nataran
kadtong gitay-an nga kutsilyo
wala na nato gihandom
nga bairon pa

ang naputol nga sanga sa
kaimito
ato na man lang ganing
gipasagdan bisag
gababag kini sa dalan

kadtong mikuha sa mga
dahon
ug milimpyo sa mga sanga
apil na ang dalan
wala man pod gani 
gipasalamatan

mora kitag nayagyag nga
humay diha sa dalan
diha sa buslot nga sako
walay namunit unya sa dihang
giulan unya gibisibisan sa
paglabay sa panahon
bisag nanubo

walay nangutana kon nganong
nausik
walay naglaraw nga unta ibalhin
sa umahan
aron moapil sa pagpamunga