adunay akong giputol
nga ania sa akong lawas nga misulay pagsumpay diha kanimo

ikaw nga walay kalibotan
ako nga nagtabisay sa laway nga mikapyot sa bagon paingon kanimo nga naligo sa sapa

ako nga nahulog nga nasamdan sa dakong bato sa imong kiliran
ikaw nga nahikatulog sa awit sa tubig nga naglawig sa halas nga agianan sa kilid sa lasang

ning mga pagbati
ngano kaha? nga ako samdan apan dili mo  man gayod makita

adunay akoy giputol nga sumpay sa akong lawas 
nagdugo ang akong kinabuhi
naghapdos ang akong kalag

nag-iyak ako nga naglantaw sa kaputol nga nahulog didto sa balason nga wanang
nga dili mo masabtan

gipaputos ko ang tanan kanimo og giingnan ko ikaw nga alang sa kaayohan sa
tanan angayan nga ikaw mopahawa na niining dapita

ang puti nga langgam ning akong lasang mitutok kanako
mibungat sa kataposan niyang awit sa usa ka pagsalig nga milantaw sa imong pagpahawa
unya mipahiyom siya og mitupad kanako

mao man god kini ang saad sa saad
nga ang tipaka nga bisan og wala nay unod kinahanglan nga magpabiling nindot
sa tunga sa balod sa dagat
sa salog sa lapyahan

dili lang kalipay ang sukdanan sa kinabuhi
anaa usab kini sa lahotay sa pagpili sa tipasi og sa bugas
sa pag-ayag sa nigo

hangtod na sa paghipos sa tanang nagkay-ag
hangtod na sa pagpalong sa tanang suga sa maong panimuyo
hangtod sa pagkatulog, sa paghikalimot sa tanang pait,
sa pagpupo sa mga bunga sa mga damgo
sa atong katulugon

Salamat. Pag-ayo-ayo sa imong panaw
hikalimtan ko nga sa hamubong panahon nagkakuyog kitang duha
sa ikasuko sa tanang mga balhiboon nga mga mata

salamat, og salamat gayod.
ayaw na litoka ang ngalan sa kaputli. 
bisan kanus-a dili mahitabong ako kana.

ikaw nga nagpabilin sa kalibotan sa mga walay alamag
padayon. wala ako makaila kanimo og ikaw wala na gayod usab makaila kanako

mao kini ang sugilanon sa kalipay.
sa panag-hiusa, nga bisan kapila nila basahon dili gayod nila masabtan.
pisi nga hikot, dili na gayod mabadbad.