sa ikaupat ka adlaw
gani layo na man kaayo kana
mopahawa ka
na, wa ko igsapayan,
alang kini sa kaayohan sa
tanan,
ang bentana dapit sa kusina
magbakho
mokatawa og hilaw ang
pultahan atbang
sa plaza

inig abot ning adlawa
mosulod ako sa akong lawak
basahon ko ang
usa ka linya sa bibliya


sirad-an ko na ang pahina
tak-opon ko na ang kalipay
sugdan na ang kahapdos

dili ko na kini paabton pa
sa ikapito ka adlaw
dili na gayod

paglipay kalibotan
lain na usab ang imong 
pagasirad-an

pagkahait sa imong tinan-awan
bisag ang tanan puros na gitay-an

nanawag kanunay ang
mga unod

"dali kanako
bahala na"

mitakilid gamay 
ang hunahuna

"ayaw ayaw
palabi"

nagsadya ang 
mga unod

"ako ka
ako ka lang"

nag-iyak ang hunahuna
nagbasol ang rason

"moabot ang baha
ang linog, ang kilat
makabungol ang
mga dahunog sa
dalogdog"

ulahi na ang tanan
nahuman na

kadyot ra ang pista
ugma og ang kahantoran
kapakyasan....

ambot kon unsa ang
sunod

unta walay maguba
walay mahapla

hunong una
lantawon nako pag-ayo

ayaw og saba diha
tutuki ko

kon dili mo kini mahimo
pahulay usa

ayaw og tingog
ako ang mouna

mahimo pang usbon
ang unahan

karon pabilin diha
akong usbon

inig kahuman
dali diri kanako

sultian ko ikaw
atong balay lig-on

ania pa ang akong
mga bukton

ali diri
kalimtan ko ang nangagi

padayon ta
sa atong panaw

dungan gihapon kita
kasakit og kalipay

sa akong pagpanaw
wala nako 
ihapa ang akong mga tunob
wa sab nako
gani planoha ang sunod
wa sab ko nangita sa mga kamot
wa nako
gikabali ang adlaw og bulan
wa nako naambat ang mga panganod
pila ka suba
unsa kadaghan ang mga bitoon
ang halas
ang wati wa nako nabantayi
nga mora bag ang akong panaw
usa lamang ka 
damgo
diha sa pagpiyong sa akong mata
mora usa lamang kini
ka pagkatulog
unya ang kanunay nakong gipaabot
mao ang akong 
paghimata
nga mora bag kon mahitabo kini
miabot na ako
sa akong kapaingnan
unta makita ko ang kayo
unya mabati ko ang iyang kainit
unta makita ko na ang kahayag
aron masubay ko na
gayod ang dalan

gipangita ko
ang pinakaanindot
ang pinaka
tinood
ang pinakalami
didto, diri, diha,
apan
wala
wala gayod
wapa gayod nako
kini hikaplagi,

undangi,
dili ka
dili ka mao
dili kamao.

sa dihang gibati ko ang awit sa imong kasingkasing

tupad nimo
gidap-ig nako ang akong ulo sa imong dughan

kaganiha sa akong nakita
lapad kaayo ang dagat og naglibog ako kon asa ako paingon

sa dihang gipiyong ko ang akong mga mata
sa dihang gibati ko ang imong pagpakahilom

sa dihang gibati ko ang awit sa imong kasingkasing
nakita ko ang akong pahulayan ning kalibotan

tupad nimo
wala ko na madungog ang balod sa dagat

ning kagabhion
nakita ko ang mga bitoon

sa ibabaw sa langit
pagkaanindot gayod sa tumang kahilom

tigmo sa usa ka panghitabo

aduna koy nakita
kaniadto

gusto nakong hikalimtan
apan dili

gikintohan ko kini
sa kahangtoran

dalhon ko kini
sa akong lubnganan

kon pangutan-on mo
ako bahin sa usa ka kamatayon

dili ko gayod kini
gihapon kanimo ikapanugilon

kinto

nagkinto ka nga
misilip sa bintana nga
gitagoan sa likod sa imong
balay

giwahing mo ang kurtina
mipasiplat ka sa dili mo unta angayan nga
lantawon

respeto sa kaugalingon
wad-on ang tingog

pahiyom sa miyukbo
dayon nimog babay.

para ako gayod kini kinsa pa ba?

kini
dili alang kanimo

ayaw basaha

kon nasugdan mo
ayaw pagpadayon

kay kini dili
alang kanimo

sama kini sa usa
ka pungpong nga buwak

nga miabot sa balay
og ikaw nagpaabot kabahin niini

ang nagdala
motunol niini apan ang ngalan
dili imo

dili mo kini ilabay
sayang usab

ibutang mo kini sa
florera

butangan mo sa tubig
aron dili dayon malaya

ablihan mo ang bintana
aron mosulod ang kahayag

og dinhi makita mo ang
pagkaanindot sa buwak nga


gihagkan sa kahayag nga
gigakos niini sa tibuok adlaw

dawaton mo ang
kamatooran

dili kini para kanimo
apan walay miabot nga ginganlan sa

mga buwak
karon mao na ang kamatooran

malaya kining pungpong sa
mga buwak sa imong atubangan

walay miabot aron sa
pag-angkon sa maong buwak

og karon moingon ka sa
imong kaugalingon:

wala nay laing tawo
dinhing balaya

kining mga buwak nga
laya

para ako gayod kini
kinsa pa ba?

pangutana alang kang cesar

balay nga yonyon
atubang sa baybayon

dagkong mga kahoy
gikutayan sa mga bagon

unggoy nga hinuktan
di kaigat sa kawayan

nganong sa mga katuigan
wa kaukoy ang mangkoy?

katulugon nga mga gamot

sa imong pagmata
sa unang kabuntagon
nganong miiyak ka 
man? nganong gipalanog
mo ang dahonog sa imong
mga luha?

upat lang ang kiliran
sa matag
kalibotan sa kamingaw
kon imong
dugangan og ikalima
mosamot pa kalanog
ang iyak sa mga
luha

maanad ka ra unya
dili na madugay
moabot ra ang usa ka
paghukom sa
kahilom

karon ipiyong mo na
usab ang imong mga mata
nga makighinabi sa
imong kagikan

ang ngitngit nga kalinaw
ang tam-is nga kahilom
ang katulugon nga mga
gamot
sa atong pagpuyo nga
malipayon

yaw kog ingna nga ang kataposang pultahan
mao ang gugma,

kipot ra kaayo ang dalan ang lawak
gamay ra kaayo para kasudlan sa gugma

nga lawod, nga kawanangan, og ang
kataposang pultahan gamay ra kaayo

nga ganghaan aron kagawsan sa gugma

balikan osa nato ang panahon nga kita
mga bata

gadula dula sa balas nangita og pulang
kasag nga gagmay nga dili kamaong 

mopasakit sa iyang paak nga atong 
gitusiktusik sa atong kuko nga karong

panahona patay na.

duna koy taas nga samad
sa akong bagtak

morag bitin gikan sa
paa ngadto sa duol na gani sa akong kiting

matag lantaw nako niini mahinumduman
nako ang akong pagkahulog gikan sa

punoan sa balimbing ngadto sa labat
nga gitay-an nga sin nga sobra sobra sa sunog

sa Dipolog niadtong mil nyebe sientos
saysentay otso

diin nasunog ang balay nga dos undanas
nga gikamatyan sa akong lola kaniadto samtang

si lolo nakig-unot sa iyang katabang nga
baga og kilay og kulungon og buhok

ayka, dulot sa akong bukog ang akong
pagkagahian og ulo og sa dihang nahulog

na ako ug nasamdan si Mama nagdalidali
kanako og tabang 

og wa damha nga siya maoy unang
nakuyapan...

og sayong namatay.

namakpak sila sa laagan
nga naghikot kanila sa pisi diha sa ilang mga liog, karon,
karon ka lang,
sa imong paglupad among ukiton ang hugot nga 
gahom, dinhi sa among liog,
hangtod nga kami
mahimong gawasnon, pakpak, pakpak
sa laagan
nga nakapaiyak kanamo dinhi sa maong
mga kapit-os

ang mga lapis misulat sa among mga bukton
kami ang piniriso dinhi

pakpakan ta ang laagan
milupad sa xiamen
tungtong sa pangpang sa ho chi minh

gipangita ang bato sa langit
aron idukdok sa nangunot nga agtang

maayong paglupad agalon
ayaw og balik dayon
hatagi kami sa among mga ginagmayng
kalipay

og kini mahitabo lamang kon ikaw wala
na kanamo maglantaw.

ang mga nagkatuasag nga mga damgo sa silong sa imong
higdaanan, sa salog nagkabalios, unsay ilang gipanulti bahin kanimo?

baling pagkabuak sa samin, natipak ang imong ngalan, dayon nawala
ang angayan pa untang kitaon,

ikaw na lang ang nabilin sa lawak, nanglakaw na silang tanan
ang mga damgo nga nagpasad sa salog, namangon, milangoy, 

makita mo ang mga iho, sinug-ang ang ilang mga puti nga ngipon
gusto kang dagiton paingon sa kagutom,

sa pagkadikamaong mohukom kon unsay sunod buhaton
nalup-og ka sama sa usa ka saging nga lata diha sa kilid sa pultahan

samtang ang mga iro sulod gawas, naglumba paggukod sa iring layat
sa koral paingon sa karsada,

dako na ka, ayaw palupig sa imong mga kaikog, hawid,
ayaw luagi ang paghawid sa nabilin nga tanod nga bulawan sa natastas mong 
karon

ning imong mga damgo nga laagan,
kuyugi lang.

gikalingawan ko ug
kulit ang
kahoy

gimugna ko ang akong
kaugalingon

adunay bag-ong moabot
adunay bag-ong mahitabo

tali kanako og kanako
inig-abot sa adlaw ning akong kabuntagon

imahinasyon galore

ang mga buwak
dinhi sa akong lawak

apil na ang panganod
og adlaw
sa akong kisame

ang dagat sa akong
salog
ang mga kabungtoran
sa kilid sa
akong mga bongbog

ang mga baroto sa
akong higdaanan
ang mga kakahoyan sa
akong mga bintana

ako kining tanan
og ako lang gayod  lamang

sa akong
pagkawat lantaw kanimo
nakita ko
ang sadya kaayong
kalibotan

sa kagabhion
gihandom ko ikaw
og ako
sud sa akong damgo

pagkalami gayod
unta sa akong
kalibotan kon kitang
duha
puros mga bitoon
sa atong
kalangitan

apan nakat-on na
ako
sa akong pag-inosara

gamhanan ako
dinhi
og wala akoy
kasakit

angkonon ko usahay
ang kamingaw
apan dinhing hitaboa
makita ko ang
akong mga bangaw

sa angaton
nga bungtod
sa udtong tutok
klarong madungog
ang syagit
sa kasingkasing

kaingon ko usahay
samtang kitang lima
sa tuba nagtagay

usa ka baso
sa daghang kauhaw

dili ang tuba
kondi ang tagay

lima kitang
gaalirong sa usa ka
lamesa

sa dihang ang
kangitngit miabot na...

walay gibuhat
apan dakog agi,

walay agi
apan kadaghan 
nas nabuhat

dula sa dila
dila sa dula....

didtos Marupay

gahapon miabot kos
bukid sa marupay

usa ka oras nga habalhabal
sa agianang
morag tinae sa manok

nakalabang mig katulo
sa usa ka suba nga
galikoslikos sa dakong
bukid

hangak kaayo ang paglakaw
paingon sa tumoy sa bungtod
unya didtos likod niini
atua ang balay ni Runi

miaw-aw ang iro nga niwang
sa among pag-abot
nagsimag ang mata sa kanding
mitutok ang kabaw nga mituna
sa kilid sa tunggo

sa kahabog sa among nahimutangan
kita ang tibook Ponot
ang mga kalsada sa ubos
ang mga kakahoyan
ang kasubaan

kusog ang hangin nga midapat
sa akong aping
nakaingon kog
paraiso kining lugara
nga sa iyang kahabog anaa
pa man gihapon nagtubod
ang tubid sa kilid sa batoon
nga bungtod

tambok ang mga mais dinhi
daghang bunga ang mga prutas
siyam ka baka upat ka kabaw
singkwenta ka manok
naa say humay sa bantok

gamay ang balay nga nipa og
kawayan
usa ang kusina, ang higdaanan
maglun-ot silang tanan

daghan tuba ang gitagay
gikan sa duha ka sanggotan
lami ang sumsuman
sa sinugbang manok bisaya

karon dili na ako motoo nga
lisod ang kabukiran
nga dili makamao ang mga
suban-on kon unsa ang kalipay

sa kakapoy sa akong lakaw
karong gabhiona matulog ako
sa usa ka hinanok
nga kasinahan sa mga bitoon

mas nindot ang
kapoy kaysa walay
lingaw

mas kapoy ang
hunahuna kon di ka na
makamao kon
ang kinabuhi di na
matagna

usa ra ka adlaw
ang gihatag nga kinabuhi
sa puting alibangbang
nga kaganiha
naglupad-lupad sa
mga gumamela
wa damha sa kalit
siya gisaknit pa gayod
sa usa ka
batang yagit

Lahi ra gayod
ang tinood

bisan sakit
lami opod

baga na ang dag-om
andam na ang
mga panganod sa
iyang pagpatihulog
sa tanan
niyang gihambin

sa ubos sa iyang
tugkaran
mihangad ang mga
dahon

milagiti ang yuta
miagaak ang mga
kawayan

nanagan ang mga
pato nangitag kapasilongan

samtang ang kabaw
nga atua sa tunaan
nagsigi lang gihapog
usap sa iyang
gitagoang sagbot
sulod sa iyang
apapangig

NGANO ba kaha
nga inig kahuman og
pangahulog sa ulan
og banaw niini sa
nataran
mausab na man ang
akong mga
panglantaw sa
mga tanaman?


pati na gani ang mga
panganod
dili naman kaayo
asul?

apil na ang dagat
nganong dili naman kaayo
dagko ang
iyang mga balod?

ang kawanangan dili lamang
ang kagabhion nga walay mga bitoon

ania usab kini sud sa akong dughan
nga wa na kaila kon unsa ang tinood nga gugma

ang kahaw-ang ania 
dakong bungtod sa akong kalsada

ang kamingaw hangin nga misulod 
gawas sa wala mag-aso nakong kusina.

karong adlawa
nagpasalamat ako sa akong
kabogo kabahin
sa gugma,

bulahan ang mga bogo
kay wala sila makasala

abi mo wa ko kabalo
nga kadtong pahiyom 
tawag na diay kadto
nga unta ako
matug diha tupad nimo

nangabli ang imong langob
sa bitin kong nahisalaag

sa akong kadangag
nasangit kos
galuno nga kasag

kay ang mga karaan
bililhon man
busa imong gipanghipos

gilubong sa kinsi brasas
sumala sa paghandom
kang nanay

napaakan nako ang akong
dila
sa akong kadanghag sa dihang
nakaingon ko nga sama
kanila 
usa ka na usab sa mga patay
didto sud sa kaban
ni tatay

unta wa ko
nabugo sa dihang
mitupad ka na kanako
nga kadtong kaniadto
gidili mo kanako
karon mamahimo ko
nang buhaton pero ambot
naunsa ko nga sa dihang
gikuhit nimo ang akong
bukton abi ko man og
kadtong kagilok
inigsoon ba lang gihapon.

miabot ang mga damlag
nagsugod na usab kining
mga butang nga wa ko makita
diri sa mga pagbating
sa kanunay dili masabot.

gipakisama mo

akong lugod

 diha

sa banyo

apan bisag

sige kang kaligo

gikalimtan

mo na ako

gimingawan ko

ang imong buling

diha sa

imong dughan og

aping

sakit sa pus-on

init nga bingka
 liki nabukaka
sa ilalom sa
lamesa

dinhing lugara
magkita tang duha
mobungat
ko mamati ka

gitago ko kining
bahina
sa uban pang mga
trahedya

dinhing lugara
magkita tang duha
bisag dili kaayo
ta kaila

gitago ko gihapon
kining bayhana
sa uban pang
mga drama

dinhing lugara
mag-inom ta
magsumsum pa
magtagay ta
sa kapakyasan
tang duha

kon mangahubog
tang duha
mohay-ad ka
mosunod ko
tupad diha nimo
gitago ta kini
sa mga di nato kaila

maghimo tag trahedya
og uban pang mga drama

dugay ko na nga
wala makita
si marilen, apan
gahapon
sa iyang pagduaw
mora na siya
kaputi sa
adlaw
sama usab sa
kainit sa iyang
ngabil
sa kabawod sa
iyang mga pilok
sa kalumo sa iyang
mga mata, ahh,
dako na ang kausaban
sa dihang
ang tinood niyang
gugma
nakaplagan

nindot kining
atong
pinulungan
kay napuno
kini sa
tinagoan

ang makadungog
niini
mapuno sa
pagduda

apan sa kanindot
sa atong
pinulungan
mopadayon siya
sa iyang
mga nakita
sa matag pulong
nga imong
malitok

kahinam ang
naa sa
matag silaba
hangtod nga
mahuman na ang
sentensya
nagawsan na
siya

pangandoy sa matag buntag

aron ka
makamata
gihawiran niya
ang bulog

matag gabii
gipangandoy niya
na unta
ikaw mabilar

nga unta sa
matag buntag
ikaw
mahinanok

aron ka makamata
dugay niyang
gihawiran ang
imong
bulog

overfatigue

ang atong wala
makita
nabati natong
nangapyot
sa atong abaga
mibitad sa atong
buhok
mikusi sa atong
mga bukton
nakapabudlat
pa man gani sa
atong mga mata

menopause

sa
 kanunay
lihay sa
bugan

giampo ko
sa kunanay nga
unta ako
mahilayo
kanimo, apan,

lahi ang gibuhat sa
akong mga tiil
kay mipaingon
man kini kanimo,

ang akong mga palad
nagbulag
ang usa nangitag
kainit, ang usa
nangitag kadapian
sa iyang
gitagamtam nga
kahaw-ang

sa dihang miduol
ka na kanako
init kaayong midag-ig
ang imong aping
sa akong dughan

nag-ampo gihapon
ako nga mahilayo
kanimo, ikaw, akong
sala, akong dakong
sala, ...unsaon ko
man kining
gihikap nga himaya?

ang iyang lawas
morag usa ka
lungsod dapit
didto sa
unahan sa dalan
labang sa pipila
ka suba nga
naglikoslikos sa
bukid

usa kini ka bulan
sa tumang kangitngit
sumikad kanako

adunay dakong suba
nga lanab
nga miawas sa iyang
agianan

daghang buaya didto
daghang nakaon kini


gusto nakong langoyon
aron ako kang maabot

ang imong lawas bulan
dili nako makuhit
ang imong lawas usa
ka lungsod sa tumoy
sa habog kaayong bukid
nga sukad kanus-a
wa nako naabtan.

lantawa kana
kanang dapit anang
lugara
sa kilid sa karsada
diin nagtindog
ang karaang
tindahan og
bugas, ah, kon
nasayod ka pa lang
amo kana kaniadto
pinalit kana sa among
banggiitang
lolo, ah, siya kadtong
kaduha naminyo human
siya mabalo, ah,
siya kadtong gipusil human
sa engrande nga
kasal,

si lola lahi kaayog
batasan, ah, wa gayod ako
kaniya nalipay.

paghinumdom

kaadlawon
pa lang si tatay
nagkaragkarag
kay lagi
moadto na kami
sa ozamis, daghang

kalachuching nangahulog
sa iyang tiilan
tupad sa gahirig nga balay
ni lola, samtang

ang hangin mikusog, dayog
bundak sa ulan
dayog kapuno sa kanal
og ang

tubig miawas diha sa
iyang kalubog
mikatap ngadto
sa hardin
nga napuno sa buwak
nga pulahon,

midagan ang gamayng
bata saka sa hagdanan
aron ang iyang
kiting dili
mabasa

si tatay nagkaragkarag
na usab
sa kaadlawon kay gusto
mouli dali
paingon sa Dipolog

kining akong
tinagoan

hinog na kaayo

ugma og sa
mosunod pang
mga ugma

tagoan ko
gihapon kini gani

dalhon ko man kini
sa akong
lubnganan

kabawo kong
molata na kini dayon
magduga

apan dili ko gayod
kini tugotan nga
manimaho

didto sa ganghaan
sa akong lubnganan

tabonan na kini sa
pipila ka pala nga yuta

maalaan kining mga
buwak
nga inyong gipahumot
sa akong
paglalin

ikaw ang
hangin nga uga nga
milabay
sa
akong aping
nga mabolo

sa dihang nahulog
ako sa
yuta tungod
sa imong
pag-uyog kanako

walay
mipunit bisan
gani ang
batang bugay
nga dangas
og agtang
wala
mangambat

naburos si pilar
sa edad nga 16

naguba ang iyang
mga damgo

nagbulag na sila
ug nagpabilin siyang

siya lang sulod sa
23 ka tuig nga milabay

gisulayan niyag
sulsi ang mga nagising
mga pangandoy

sa ilang mga larawan
ang pahiyom ni pilar

kipot. Gusto lang unta
niyang balikan pag-usab

ang kaanindot sa iyang
pagkapyous kaniadto.

si neneng nga pranka
nagpasiatab nga siya

tungod sa iyang kamaot
nagsugod ug pangulag

sa edad nga 30. Kon
mobahakhak siya

tibuok, lanog, way
kabana ang iyang kasaba.

ayaw pagtoo
nga kining atong gibuhat
sa paghangad sa mga
bitoon

mahisama sa adobong
manok
tupad sa init nga kan-on
og halang nga
sawsawan
sa atong talad
kan-anan

kining tanang mao lamang
ang pagpanakop
sa anino sa buwad nga
naabhong
diha sa ibabaw sa dapog
nga karaan

gipaasohan dayon gilabyan
sa uga nga hangin

bisan unsa imong
giyawit
wala na nako
matuhog pag-ayo

gikalimtan ko
na ang mga tinap-an

ang mga kalachuchi
nga gikwentas
sa liog

sa dihang gipiyong
ko ang akong mga mata
miabot ang mga panganod
nga mipahulay
sa sanga sa dakong kahoy
sa akasya

nadungog nako ang mga
awit sa tamsi
nga mitugdong sa mga
sanga

sa atong kagahapon

 

kay gusto laging
mobalak sa kadyot
kalit nga gisulat
ang pista sa langit
kadtong
ulan init

mahimo man untang
ako kanimo sa matag adlaw
magmingaw

kadtong kaadlawon sa
akong pagikan
sa kanunay gipugngan
ang pagtulo sa luha

apan ikaw ang nagtudlo
kanako nga ako maglig-on
ning pakigbisog
sa kinabuhi

nakat-onan ko ang kaisog
diha sa pagwakli sa kamingaw
ang akong kalig-on ania
na sa kanimo paghikalimot

ingon si
Emil
(nga hagbay rang namatay
sa sakit sa
atay)

"tan-awa kanang
seksing naglakaw
nga nagkiaykiay
sa iyang high heel?

kinsa bay magdahom
nga kon imong
iyoton mora man diayg
irong buang?"

wa kong katingog
sa kaulaw
sa panultiong sa pung
mo
"bastos"

apan kon sutaon
tinood baya

kining pung nga iyot
nga dili nimo gustong
litokon

pila na kaha ang nahimong
buang
bahin niini?

si Carla nga pagka-bright
sa dihang
nabuang na sa maong
pulong
di ba gilabay ang usa ka
trak nga edukasyon
sa iyang bentana?

daghan pa

sahay ang mga nagsulti man
god sa tinood
mao na man hinoon ang
nahimong bastos
sa atong
palibot


ako nga nagpakahilom
mao ang inyong gitawag nga
buotan.

ang makamaong
moawat
abtik sab

usa lang ka letra
ang iyang
gialisdan
nahimo na kining
iya

ang makamaong
mangawat
arte

ang kabayong itom
ayka
gihimo niyang puting
alibangbang!

bak-bak

tambal kini
sa hubag nga
walay buthanan

sahay
buwak sa otot-otot
diha sa
hiwi mong
dalunggan

hampol sa bun-og
sa imong
aping nga gisagpa
sa daotang
hangin

mayanang pula
sa bagtak mong
gikabahong

dahon sa bayabas
nga imong inusap
sa imong
bag-ong gituli
nga oten

sabon nga Surf
sa maong mong
bulingon

kristal nga tubig
didto sa halawong sapa
sa bukid sa
Malindang

sa matag adlaw
kaping walay asukar
sa imong lamisang
puno sa langaw

si nemrod
naghikog pinaagi
sa paghikot
sa iyang liog
sa usa ka lig-on
nga nylon
didto sa iyang
bathroom sud
sa usa ka
seminaryo

sa wala pa kuno
siya maghikog sumala
sa sugid ni
Padre Deo
nga gisugilon usab
sa mga
kauban ni
nemrod
kaniadto,

nakigsulti kuno
ang Ginoo diha kaniya
matag-gabii
sa dili pa siya
matulog

pila na kaha kagabii
nga wala makatulog si
Nemrod?

napalgan ang iyang
patay nga lawas
human sa pipila ka
adlaw
nga nanimaho na
intawon

dugay na kadtong
panahon

kaganiha
nakuratan si
Fr. Hiphip
kay natagboan niya
si
Nemrod didto
dapit
sa kusina
samtang nag-ilog
pa ang kahayag og kangitngit
nga mitunol sa iyang
kamot sa
usa ka pagpangumusta

"kumusta ka na?"

nakaingon si
Padre Deo

"Dios Mio
wala pa gayod diay
nahaluna ang kalag
sa naghikog?

nakigsulti pa kaha
kaniya
ang iyang Dios?

matag gabii?