ang lakip....

dunay butang nga gipakabahandi
gihipos, dako kaayo ang bili
dili mo mapahulam, labi na nga
dili mo ikahatag,

miabot ang kausbanan unya
ang tanang butang nahimong
mga gapas, ang uban kinumot nga
papel, ang uban morag napudpod
nga lapis, putol, unya wala ka nay
gana diha sa pagtahal,

anaa ang usa ka sulat nga imong
gitipigan, larawan sa ilalom sa
imong higdaanan, wala na nimo
basaha pag-usab, wala na nimo
lantawa, unya sa dihang mibangon
ka imong giukab ang kutson sa
higdaanan, unya dayon nimog
labay ang tanan didto gawas sa
bentana

wala ka pa matagbaw, mikanaog
ka, gitapok nimo, dayon imong
gisunog aron mawala na gayod kini
pati gani ang abo nga nahibilin
imo mang gisuta nga kining tanan
naapil na ug panaw sa kusog nga
hangin

ayaw kahiubos o kasuko
lakip ka didto.