kon wala na ang tanan.....

 napugos ako sa pagpuyo 

nga mag-inosara  kay 

unsaon ta man imo na

man akong gihinginlan

napugos ako sa pagamit

sa akong hunahuna ug 

pagbuhat sa mga lit-ag

aron lamang ako mabuhi

usahay tawo ako, usahay

tawotawo, usahay anino

mo lang ako, apan bahala

na, ang mahinungdanon

kanako mao na lang gayod

ang akong kinabuhi 

 makita mo 

kini sa akong agianan,

sa akong sinulatan

 sa akong

borda nga laway

sa akong 

badlis sa hangin,

 sa akong

wiris wiris sa tubig 

sa akong kuhitguhit

 sa mga panganod

dili na kini kabahin nimo 

o sa atong kagahapon

 dili na

gani kini bahin kanako

 ug sa

akong pagkakaron

 patira-pasagad-pataka na lang

ang tanan,

 kay ang mahinungdanon

nga ako buhi, 

gapitik gihapon ang

kasingkasing, 

miambak pa ang pulso,

hait ang panglantaw

makasamad sa langit 

makabuho sa wanang

ingon ana na gayod ang

mahitabo kon ang tanan

wala nay buot sabton

wala na buot ipasabot,

wala na ang angay, wala

na ang bansagon, 

wala na

ang baroganan,

 wa na gani

kahibalo kon unsa ang

dangatan sa dihang

nawala na ang tanan.