karon kon maligo ka
sa sayong kabuntagon
wala na kanako ang mga
balod sa dagat

madungog ko man ugaling
ang paghugas sa imong lawas
sa tubig
apan wala na kanako ang mga
pangutana kon asa og unsang
dapita sila miabot kanimo

wala na ako maghuwat sa
imong pagpanabon ug sa
imong pagkahuman diha sa
pagtrapo nimo sa imong buhok
sa tualyang pution

ang akong gihunahuna kanunay
mao ang akong ugma diha sa 
naukab nga pultahan

ang akong mga damgo puros mga
salampati nga midalig lupad gikan
sa ilang usa'y tukhang nga balayan
unya nagpunay og pangiti
sa bag-ong gisilhigan nga
nataran

  

sa akong bentana nag-ung-ong ang
adlaw
nagtindog ang umaabot nga kabuntagon
nagpaabot kanako
nag-aghat kanunay
sa among dungan nga pagpanaw