alang sa kanunayng namakak, nga abi niyag ang tanan ontoy sa kanunay

samtang ania pa ang kahayag
ihatag ko kanimo ang bisan unsa nimong pangayoon
bisan pa og makadaut kini kanimo
wala nako ambata ang imong mga bakak
gipakisama kong mga tinood
kay samtang ania pa ang kahayag ihatag ko
kanimo ang makalipay kanimo
bisan pa kon ikamatay mo kini

ako kang gihanyagan sa kahayag
mahimong magpakabuta-bungol ka sa 
iyang mga tambag
kay sa tumang pagpangga og pagyukbo
kanimo mahimong usbon ko ang akong
pamayhon: irong tiunay sa iyang among
palahubog, salampating mopauli lang
gihapon sa balayang imong giguba,
kabayo nga bisag imong sikaran
andam gihapon ang likod sa imong
pagsakay paingon pauli sa balay.

apan dunay kataposan ang tanan
adunay paglapas sa mga taksanan
kana inig abot sa kahaponon, mahimong
ikaw na lang ang mahibilin sa imong
tagayan, unya ang mga higala og mga
tiglingaw og tig-ipis sa imong imnanan,
mamauli sa usab sa ilang mga panimalay,

kon mangita ka na kanako wala na usab
ako didto. Adunay pagpahawa nga wala
nay pagbalik.

kapoy baya kanang gukdon ka sa imong
kaugalingong tanlag. Kanunay kang
madakpan. 

ayo-ayo na lang. Husaya ang mga gusbat
samtang anaa pa ang kahayag.
Kay kon moabot na ang kangitngit unya
dili ka andam, basin dalhon kag balik
sa iyang sabakan. Mawagtang ang imong
ngalan. Mawa ka na sa among kalibotan.