ang halas

nagpasalamat baya pod ko nimo.
nakapahimo ka nakong bag-ong silhig.
lantawa, nalimpyo na hinoon ang akong
tugkaran. wala na ang mga patay nga dahon.
natabonan na ang mga nanimahong patay.

sa una, hadlok kog halas. karon dili na.

sa dihang imo kong gipaak sa likod.
sakit baya pod. abi kog halas. ikaw man
diay. maanyag. humot, nindot og lawas.
puti og panit. hamis. pagtam-is sa imong
mga pulong. kana kon lantawon ka.
apan kon magtalikod ko, halas ka gayod
kaayo.

maong wa na ko mahadlok anang halas.
mikaon kog halas. mihalok kog halas.
migakos kog halas. lamian man diay ang
halas, og sa pagpunay nimog paak nako,
nga abi kog akong ikamatay, mora mag
wa na ako madutli sa imong mga lala.

maong balewala na kanako ang tanang 
mga halas. kon magpuyo siya sa akong balay
o sa akong tugkaran, morag wala na lang.
naandan na man god. maong nahimo na akong
isog.

maong balikon ko salamat. karon lig-on na
ako. bisan pag mobugwak ka pag lala mong
laway. bisan pag mopabukad kas imong liog.
bisan pag imo kong paakon pag-usab,
pasayloa, kay dili ka na kana maambat.

wa ka makapatay kanako. og dili na ako
mamatay tungod kanimo.
busa salamat gayod pag-ayo. ang sama 
kanimo angayan nga pasanayon. ikaw ang
maayong sukdanan. dag-han kag gihimong
tawong mas isog pas halas. ug busa pagka
malipayon na gayod sa kalibotan. 

ikaw, usa na lang ka anino sa kahadlok.
dili kadulot. ikaw usa na lamang ka gapnod
nga mahimong iwakli sa akong mga tutok.
ikaw ang bistadong mabudhion og ang imong
halok nga sama kang hudas dili na mahalin.