morag bag-o pa lamang
namupo ko sa mga bunga
gisapupo nako sa akong
mga kamot ang kadaghan
og kahumot og kahinog
og katam-is

gipahiluna ko ang tanan
sa usa ka dakong sudlanan
gibutang sa lamesa
tupad sa bintana dayon
akong gikalingawan og
tan-aw

nindot ang daghan
nindot ang tapok
ang undok
nga mora bag ang
kaugmaon usa ka
natuman nga mga saad


dili baya magpareho ang
panahon
kay sama sa kabag-ohan
adunay panahon usab sa
pagpanagak
sa pagkalaya
unya kon mahitabo mo kini
magtindog ka sa kilid
sa pultahan
unya lantawon mo usab
hangtod nga ang kahoy
mahimong usa na lamang
ka kalabera
ang iyang mga sanga
morag tudlo sa tiguwang
nga tag-as kaayog mga kuko

ayaw sabta nga nausob ako
ambot
miabot ang panahon nga
nindot usab lantawon ang
pagkahanaw
ang pagkaupaw sa kahoy
sa dihang nawala na ang
tanang niyang mga dahon

ang pagkawala sa mga bitoon
ang paghupay sa mga balod
ang pagkawagtang sa tanang
sagbot sa atong nataran
ang akong gihunahuna nga
ang tanang mga bungtod mahimong
usa ka lawod nga patag

usa usab ako ka duha-duha
sa dihang nakigtingog ako usab
sa mga pangpang
milanog ang unang uha sa usa
ka bata
nga wa ko damha mao may
migawas sa baba sa akong
kasingkasing