ang mga yano lang god unta

unta yano na lang
sama sa atong pagtiniil
paingon sa umahan

sama sa atong pagkinamot
sa bulad ug kan-on didto
sa landahan

kadtong human tag paniudto
sa likod sa eskwelahan dayon
natog kapyot sa sanga sa
bayabas naglumba kon
kinsay makauna sa 
pagkab-ot sa hinog nga
wala pa mahulog

kadtong maghubo lang kita
dayog salom sa suba tupad
sa mga kabaw

si tatay nga nanglimas sa sapa
nga nakasikop sa ulang dayog
sawsaw sa suka ug hungit sa
iyang baba

yano ang mga nagkisikisi pa
ang mga hapit na mahulog ang
mga dili pa hinog
ang mga walay sapot nga walay
malisya diha sa hunahuna

unta, yano lang ang tanan apan
ania na kita sa atong katigulangon
nagsigig pangyam-id niining mga
kum-ot, mga wala pa mahapnig,
dili masabot, nagpatay sa mga hilaw,
nagtapis sa kaulaw, naa daplin sa 
tunaan namunal sa mga kabaw.