balak sa kahiubos

adunay mga butang nga kanunay makapabangon kanako.
mga pulong lang kini nga nabungat sa uban samtang ako nasipyat,
natumba, napangka sa bato, nasamdan ang agtang,
napangosan ang bitiis, 

mga pulong nga midulot sa akong bukog nga akong gipatik sa bato
aron dili nako makalimtan, kay sa akong ginaingon mao kini ang kanunay nga nakapabangon nako
sa panahon sa akong kakapoy, nakapamata kanako sa panahon nga ako mabitik na usab diha sa katulugon,

"unsang drama na usab kini?" dayon niyag tudlo tudlo sa akong ilong, " ikaw ba ang kapobrehon nga
manghantok sa sungkaan?', samtang ang namati duro sang katawa, 

kanang pulong nga nakamenos kanunay ko kanang gitulon bisan pait
nga sa kadugay nakapaayo usab kanako sa usa ka dugay na kaayong sakit

" ah, namasin lang kini siya, basin diay ug makakwarta kay wala ra ba siya'y ikagasto sa
gibati sa iyang inahan" matod pa sa piit nga ngabil sa insik nga ang ilong mao sang kamubo
sa iyang pamatasan,

sa pagkadagma, adunay pulong nga kanunay mopatindog kanako
naay mga pulong nga moabaga sa atong mga nagasto nga buot,

kita nga nagpabiling mapailobon, nagpakabutabungol sa mga kusog modaogdaog,
kita nga sa kanunay naligsan sa panahon, napiangan sa mga higayon, 

mga balod sa dagat nga miduyog kanato aron sutaon ang mga linya sa palad,
hangtod asa, hangtod kanus-a, wala gayod mahutdi sa pagmugna sa mga saad.