ang maong saksi....

maoy iyang ingon nga gilugos daw siya sa higala sa iyang bana nga hubog kaayo niadtong gabhiona.
ang iyang bana wala miuli sa ilang balay atua sa bukid nangita og pangabuhian.

gisulod siya sa ilang balay, giukab ang moskitero, gihubo ang iyang sapot dayon niyag
patong, 
kusog ang hangin sa gawas sa bentana.
wala gipalong ang suga.
daghang lamok ang pantawan.
busog na kaayo ang tuko nga taas ug dila.

pagkahuman miiyak siya
ang mga balay tupad sa iyang gipuy-an nga morag kadena nga gakataykatay didtong lugara
wala gyod kadungog sa mga kasikas
bisan na lang gani sa usa ka unto.

miabot ang nalustay nga kaadlawon, diha sa kahilom 
nawala ang hubog sama sa anino nga gipapas sa kabuntagon

usa lang ang nakakita sa maong hitabo
diha sa iyang kiliran ang iyang anak nga tulo pa lamang ka bulan
wala mag-iyak....