ang tambal sa sakit sa kutokuto
miabot na
og imong gitumar, nakapahimo kining
hapdos sa imong atay, mipait ang imong
dila og dili ka na ganahan mokaon,
ang tambal sa atay mao kini, busa imong
gitumar, apan mihubag ang imong bato,
og miabot ang dakong ubo, busa gitambalan
na usab ang imong bato,
apan ang tambal
niadto, nakapahumok sa imong bukog,
og
napiit ang mga ugat,
nga nakahatag og sakit
sa tanan nimong bukog og unod,
og karon
ikaw mikurog, ang tambal sa kurog miabot,
apan ang imong mga buhok nangahulog,
ang imong mga ngipon nangatipak,
ang tambal sa ngipon og buhok miabot,
imong gitumar, apan ikaw nahimong limtanon,
og nawala na sa imong kaugalingon,
ang tawag nila nimo karon, buang,
ug dinhi na lang kita kutob, kay dili ka
naman motumar sa bisan unsang tambal,
bisan og gigaid ka pa nila sa punoan sa
doldol o didto ba sa sanga sa santol.
sa kataposan ang tambal nga miabot gisulod sa usa
ka lungon. Og dinhing dapita, mipahiyom ka.
Nawala ang sakit sa bukog og unod.
Nauli ang mga ugat. Wa na mangahulog ang
mga buhok, Wa na natipak ang mga ngipon
hapsay na ang kutokuto,unya nalimpyo na ang
bato.
mora kag gapugong sa ihi kay maulaw kang pahunungon ang bus nga imong gisakyan nga puno kaayog pasahero gikan sa pista sa Loon
unya karon
nahaw-as ang tanan gikan sa imong
pantog
Kamatayon lang man diay ang
tambal sa
tanan.
Og nganong gidugaydugay
pa man.
Buanga oi!Haskang buanga gyod!
