ang akong mga damgo didto puros tinood....

abi mo
naamgohan ko
nga mas
malipayon ako
isip 
isla

sa una
wala namo
kwentaha kong
pila ka lugas
sa ulan ang
nahulog sa 
langit

ang mga adlip
sa panganod wala
namo
giihap

ang mga buhok
sa adlaw
sa among
lantaw
puros lamang
kahayag

ang sapa nga
daghang isda
wala namo gisulod
sa bubo

karon nga miabot
ka sa akong
kinabuhi
kanunay na lang kitang
nakighinabi sa
mga numero

pila na ba ang imo
og pila na ba usab ang
ako

nagpunay kitag
hunahuna
kon kinsa ang
nakaginansya
og kinsa ang
alkanse

sahay kon moingon
ka kanako nga ako
imong gihigugma
moabot kanako ang
pagduda

matinund-anon ka ba?
nganong kanunay man
kitang gapanimbang
aning sakayan
nga walay katig?

nganong anaa man
sa kilid sa atong higdaanan
ang mga taksanan
sa kasakit og kalipay?

ganiha akong giayog
hunahuna kon 
nagsubay ba ako sa saktong
dalan

kon wala ba kaha ako
masayop sa pagpili nimo
alang sa akong
kinabuhi?

ugma mosakay ako
sa akong sakayan
balikan ko ang akong
isla

mas maayo didto
kanunayng limpyo ang
akong hunahuna
unya ang akong mga damgo
puros tinood.